ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... Είναι αυτό το άγγιγμα που όταν συμβαίνει μεταξύ μας όλος ο κόσμος χάνεται, οι δυσκολίες σιωπούν και τα κορμιά μας ξεκινούν να χορεύουν συγχρονισμένα, σχεδόν αθόρυβα, σε έναν ρυθμό που καταφέρνει να παγώνει τον χρόνο. Την επόμενη μέρα θα συνεχίσουμε την κανονικότητα μας, σαν να μην έγινε τίποτα, ίσως να μην το λέμε ούτε στους ίδιους μας τους εαυτούς, παρ'όλα αυτά συνέβη...είναι το κοντά που μας φέρνει μακριά για λίγο καιρό και μετά θα μαστέ όπως και πριν... Μου ρχεται στο μυαλό ο στίχος που λέει: " ...από φόβο χάσαμε..." . Χάσαμε το κάτι παραπάνω στον βωμό του φόβου να μην χαλάσουμε αυτό που έτσι και αλλιώς μας ανήκει, την μεταξύ μας σχέση. Φοβόμαστε να το πάμε παρακάτω γιατί αν δεν δουλέψει θα χάσει ο ένας τον άλλον. Μένουμε λοιπόν στο τόσο όσο, σε μια σχέση βαθιά αλλά χωρίς να βρίσκουμε το θάρρος να την κάνουμε δική μας στο εκατό τις εκατό... Το άγγιγμά μας όμως είναι αληθινό, τα κορμιά μιλάνε από μόνα τους με κάθε ευκαιρία που τους δίνουμε και μεις συνεχίζουμε να αγνοούμε τα σινιάλα. Όσο θα αφήνουμε το μυαλό να μας κυριαρχεί τόσο θα μένουμε μόνοι μας περιμένοντας κάτι το συναρπαστικό να έρθει στις ζωές μας.Το συναρπαστικό όμως είναι δίπλα μας.