12.6.2014 | 00:16
αχρηστοι χωροι
αποψε θελω μια αγκαλια .θελω καποιον να με κοιταξει στα ματια λες και ειμαι η μοναδικη γυναικα στον κοσμο.καποιον που να μου πει σ αγαπω,εισαι ομορφη,σε θελω.δεν παραπονιεμαι.εγω διαλεξα να τα στερηθω τοσα χρονια και να απομακρυνω εναν -εναν οσους μου τα προσφεραν.για να κανω χωρο στην θεση.εναν χωρο που δεν ζητησες και δεν σκοπευεις και να χρησιμοποιησεις.ενας αχρηστος χωρος λοιπον.ενα αδειο δωματιο σε περιμενε φρεσκοβαμμενο και φωτεινο πολυ φωτεινο επειδη δεν ειχε τιποτα να κρυψει κανενα ψεγαδι.θα το γεμιζαμε μαζι.με οτι θα φτιαχναμε παρεα.τιποτα προσχεδιασμενο.τιποτα αναμενομενο.δεν παλιωσε ουτε σκοτεινιασε.μονο εμεινε αχρησιμοποιητο πολυ καιρο.θα κλεισω την πορτα για να μην μπαινει σκονη και απλα οταν περπαταω στους διαδρομους θα ξερω οτι ηταν ενας παραπανισιος χωρος .επρπεπε να τον βαλω στο σχεδιο? δεν επρεπε?τωρα εγινε.και ειναι κοντα στην κολωνα αν τον γκρεμισω θα γκρεμιστουν και πολλα δωματια εκει κοντα.αποψε θα εχω μια αγκαλια.καποιος θα με κοιταει στα ματια λες και ειμαι η μοναδικη γυναικα στον κοσμο ,θα μου πει σ αγαπω εισαι ομορφη σε θελω.και ισως να χαμογελασω.