ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στάχτη στο μυαλό, η οθόνη του μυαλού μου κάνει χιόνια.Θέλω ν' αγγίξω γαλήνη, μα δεν υπάρχει φάρος, θύμωσε η πυξίδα μου και με πάει μακριά σε μέρη σκοτεινά.Δαίμονας.Έρχεται το πρωί, το μεσημέρι, το απόγευμα, το βράδυ, όταν είμαι σπίτι, στη δουλειά, μόνος ή με παρέα.Μόνο έξω στον δρόμο δεν με βρίσκει ακόμα.Θα χει πάρει αγοραφοβία φαίνεται.Σε σας στηρίζομαι, το τρομάζετε εσείς, θέλω να φύγει.Πόσο θα θελα να βγω από την γη και να κάτσω στο κενό χωρίς να κάνω τίποτα, ΤΙΠΟΤΑ ΟΜΩΣ. Άντε να σας βγάζω την γλώσσα -αν με παίρνει- κάθε τόσο.Επίσης, θα ανταποδώσω, για αυτό παλεύω.. να δώσω τουλάχιστον δυο φορές αυτά που πήρα. Όχι ότι έχω πάρει και κάτι, μόνο τα αυτοματοποιημένα, ότι έρχεται με την αναπνοή.Εγώ στην ζωή μου, έχω ζητήσει μόνο από ανθρώπους που δεν ήθελαν, δεν μπορούσαν ή δεν ήξεραν πως να δώσουν.Αυτή η μικρή ελπίδα ότι θα αλλάξεις τον κόσμο.Για αυτήν ζω,το είπα και πριν.Τι να την κάνεις την μοναχική αλλαγή... τι να τον κάνεις και έναν στόχο που δεν πιάνεται όμως.ΜΑΥΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ. Δεν μιλώ για αραπίνες.Απλά η πυξίδα τρελάθηκε.ΤΙ είναι το ταξίδι και πότε, πως τελειώνει, τι έχει μετά, κάνει στάση, έχει σιέστα το μεσημέρι, θα κάθομαι έτσι άβολα μέχρι το τέλος; Έχει πιαστεί ο κώλος μου. Πως μπορείς να περάσεις μέσα από μια σπηλιά χωρίς να στρίψεις, κοιτώντας γύρω σου και χωρίς να συντριβείς; Όταν είμαι στο νερό έχω πάντα ανοιχτά τα μάτια και ας είναι ευαίσθητα και ας τσούζουν.“Δεν μετανιώνω, για ότι έχω κάνει δεν μετανιώνω”.Η γνωριμία και επαφή μου με αυτό το πράγμα, αν δεν με πάρει κάτω μαζί του, ίσως αποδειχθεί πολύ χρήσιμη για κάποια μικρή ή μεγάλη αλλαγή.Το συγκεκριμένο ψώνιο δε μου λείπει.Ας-μιλήσουμε για αγάπη όμως.Στην χώρα του ποτέ η νεράιδα είναι μικρούλα και το όνομα της θυμίζει ωρολογιακή βόμβα.Ποιος δεν νιώθει την ενέργεια που κρύβει το "τικ τακ";Στην χώρα του Ποτέ, το πάντα είναι ασέξουαλ. Μέσα σε όλα έχουμε και τα ανθρωπόμορφα λιοντάρια.Το λιοντάρι έχει δύναμη, εμπνέει σεβασμό, έχει Τιμή.Το ανθρωπόμορφο είναι Ιερόσυλο, φτηνή απομίμηση Βασιλιά, που απαρνήθηκε τον κώδικα τιμής του ζωικού Βασιλείου και τώρα κλαίει στην γωνία που είναι μόνο του.Το ανθρωπόμορφο λιοντάρι, κράτησε τα στοιχεία του πρώτου και μόνο την δύναμη και την πυγμή απ' τα λιοντάρια. Που να ναι ο Νιο όταν τον χρειάζεσαι;Ο Φλας δεν κάνει δουλειά. Κλείνω, χτυπάει το τηλέφωνο και πρέπει να μιλήσω με σοβαροφάνεια.Τον καπνό μου, λίγο Ουζάκι, θάλασσα και εσένα.Αυτό βλέπω σαν εικόνα και γουστάρω απόψε.Καιρό είχε να γίνει αυτό, αλλά βλέπω το χαμόγελό σου.Ακραία μέτρα αντιπαλευόν πιθανότατα.. :)