ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.10.2017 | 23:13

Αίσχος

Κοιτούσα μαζί με την οικογένειά μου ειδήσεις, μέχρι που ήρθε το θέμα για το ν/σ των διεμφυλικών. Όλοι παρακολουθούσαν σιωπηλοί. Κάποια στιγμή, ρωτάω "τι έγινε τελικά; ψηφίστηκε ή όχι;". Την ερώτηση την έκανα επίτηδες, κυρίως για να δω πως θα αντιδράσουν. Κανείς τους δεν απάντησε. Περνάνε λίγα λεπτά, και αρχίζω να ακούω τον πατέρα μου να μουρμουρίζει και να ξεκινάει μετά "ρε, τι γίνεται στον κόσμο" και στο τέλος να λέει "αίσχος" και μία ακόμη φορά λίγο πιο δυνατά. Ήθελα να μιλήσω αλλά δεν τόλμησα. Το κακό της υπόθεσης, είναι πως νόμιζα ότι οι γονείς μου δεν έχουν τέτοια κολλήματα. Για την μητέρα μου πλέον αναιρώ για αυτό που πίστευα, ίσως να πέφτω έξω όπως έγινε πριν λίγο με τον πατέρα μου. Ποτέ δεν είχα ακούσει τον πατέρα μου να εναντιώνεται κατά την ΛΟΑΤ+ κοινότητα. Αντιθέτως, κάθε φορά/κάθε χρόνο, που έρχονται οι συγγενείς μας από το εξωτερικό, ο πατέρας μου πάντα ρωτάει είτε τον γαμπρό του (θείο μου) είτε τα ανήψια του (ξαδέρφια μου) αν υπάρχουν ακόμα οι gay. Φαντάζομαι εννοεί αν κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι χωρίς να κρύβονται κτλ. Βασικά ρωτάει κυρίως για τις λεσβίες με λίγο γέλιο, δεν φαίνεται όμως κοροϊδευτικό. Πάντα δικαιολογούσε την ερώτησή του, πως όταν ήταν στον Καναδά, την δεκαετία του 70-80, θυμάται όπως λέει, ότι έβλεπε πολλές ομοφυλόφιλες. Οι συγγενείς μου, του απαντάνε κάθε φορά θετικά αλλά πάντα με μία φαινομενικά αηδιαστική ή ενοχλητική έκφραση. Και φέτος το καλοκαίρι πάλι την ίδια ερώτηση, και πάνω στην κουβέντα αυτή, λέει και ο ξάδερφος μου ότι τώρα αυτές τις μέρες θα γίνει το Gay Pride στο Toronto. Ο ξάδερφος μου έδειξε πάλι μία αηδιαστική έκφραση ενώ ο πατέρας μου από την άλλη δεν εκφράστηκε καθόλου και δεν φαινόταν ιδιαίτερα ενοχλημένος με αυτό. Εκτός κι αν δεν το κατάλαβα εγώ. Κάθε φορά όμως που τον άκουγα να μιλάει για τους ομοφυλόφιλους, κυρίως για τις γυναίκες μιλούσε για να μην πω μόνο για αυτές, αναρωτιόμουν αν ο πατέρας μου είναι δεκτικός γενικά με την ομοφυλοφιλία ή απλά γουστάρει μόνο τις λεσβίες. Εδώ που τα λέμε, ο πατέρας μου είναι πολύ γλοιώδης και πολλές φορές ρωτάει για τις φίλες μου ή στην τηλεόραση όταν βλέπει κάποια, ρωτάει ποια είναι αυτή, μπορεί να σχολιάσει (θετικά πάντα) αυτά που φοράει κτλ, φαίνεται σαν να "φλερτάρει" (δεν ξέρω αν καταλαβαίνεται τι θέλω να πω) ακόμα και μπροστά στην μητέρα μου. Για άντρες δεν έχει ενδιαφερθεί σχεδόν ποτέ να μάθει ποιος είναι αυτός κτλ. Βέβαια, θα μου πείτε λογικό αλλά το λέω μήπως και ρωτάει έτσι απλά χωρίς κάποιο λόγο. Τι αηδιαστικό είναι να βλέπεις τον πατέρα σου να μιλάει κάθε φορά έτσι και ειδικά όταν δείχνει ένα "τέτοιο" ενδιαφέρον για τις φίλες σου. Και κάπως έτσι, σκέφτομαι να μην αποκαλύψω ποτέ και σε κανέναν την ομοφυλοφιλία μου.
4
 
 
 
 
σχόλια
Μπορείς να δέχεσαι το διαφορετικό, να το επικροτείς, να ανεβάζεις, να μν ντρέπεσαι, να χαίρεσαι σλλα να μν συμφωνείς με τον νεο νομο;Αν διαφωνω στο να αλλαζει καποιος το φυλο στα 15 στα χαρτιά με κάνει να μισω το διαφορετικό ;
Κάτι δεν πάει καλά στην εξομολόγησή σου.Ψέγεις τον πατέρα σου για συντηρητισμό και συγκαλυμμένη -ή όχι και τόσο- ομοφοβία.Την ίδια στιγμή τον χαρακτηρίζεις γλοιώδη επειδή ρωτά για τις φίλες σου και σχολιάζει όσες του αρέσουν "ακόμα και μπροστά" στη μητέρα σου. Απ' όσα γράφεις δεν προκύπτει κάποια χυδαιότητα στους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί.Νομίζω ότι σε πλήγωσε αυτό το "αίσχος", περισσότερο απ' όσο του αναλογεί. Διακρίνω όμως κι ένα συντηρητισμό στην δική σου αξιολόγηση, του πατέρα σου. Δεν γίνεται να απαιτούμε σεβασμό στις προσωπικές μας σεξουαλικές επιλογές -πράγμα βεβαίως αδιαπραγμάτευτο- αλλά να απαιτούμε ταυτόχρονα κι από τους άλλους τη συμμόρφωση σε αραχνιασμένα καλούπια. Οι γονείς, ξέρεις, δεν είναι άφυλοι.
Οι γονείς σου έχουν τις αντιλήψεις της συντηρητηρικής ελληνικής κοινωνίας. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι Έλληνες άνω των 50 ετών έχουν χοντρά κολλήματα με τέτοια θέματα και δεν πρόκειται να τα ξεπεράσουν. Το παίρνεις απόφαση για να σταματήσει να σε ενοχλεί.Για το αν πρέπει βγεις από την ντουλάπα ή όχι δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Ίσως να το συζητούσες με άλλα ομοφυλόφυλα άτομα για να σου πουν πως βίωσαν αυτοί το coming out ή τη ντουλάπα στο διηνεκές.
Είναι ανοησία να περιμένεις οι γονείς σου να αλλάξουν μυαλά τώρα στα γεράματα. Μια πιθανότητα υπήρχε (εσύ να βγεις απ΄ την ντουλάπα), την απέκλεισες κι αυτήν....
Scroll to top icon