ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.12.2017 | 21:58

αλλη μια προβληματικη σχεση παιδιου-γονεα...

ο πατερας μου ειναι ενας ανθρωπος που μας εκανε μια ζωη να αμφιβαλλουμε για τον εαυτο μας και τις ικανοτητες μας εμενα και τ αδερφια μου. απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου με μειωνε και με υποτιμουσε. οταν καποια στιγμη αρρωστησα στα 10 μου αρχισε να λεει σε ολους το παιδι εχει 6 μηνες ζωη κι αυτο γιατι δεν αντεχε στην ιδεα πως θα ειχε ενα παιδι με χρονιο προβλημα. οσα χρονια με πηγαινοφερνει στα νοσοκομεια παντα παραπονιεται το αγχος του ειναι η διαδρομη, τα εξοδα, το που θα παρκαρει το αυτοκινητο κτλ. κι οχι πως παει η κατασταση μου και αν θα πανε ολα καλα καθε φορα που νοσηλευομαι. ποτε δεν πιστεψε σε μενα και σε ολους λεει την κλασσικη ατακα: το παιδι εχει προβλημα...το χουν μαθει ως και οι πετρες. με κοιτανε ολοι λες και ειμαι κανενα κατακαημενο ψυχασθενες ατομο ενω πασχω απο αυτοανοσο. τωρα πια που εχω φτασει στα 30 και, και δυστυχως ζω ακομη με τους γονεις μου μιας και ειμαι χωρις δουλεια η κατασταση συνεχιζεται και ως προς το επομενο σταδιο της ζωης ενος ανθρωπου...την οικογενειακη αποκατασταση...παντα ακουω τις ιδιες φρασεις : ποιος θα σε παρει εσενα? εσυ δεν κανεις γι αυτα, τι θα θες αφου θα βρεις καποιον και θα καταληξει να σε στενοχωρησει και να σε παρατησει, βρες εναν κι αμα σε παρει παρτον και τελειωνε. βαρεθηκα πια...ξερω πολυ καλα ποια ειμαι και πως εχει η κατασταση μου...δε θελω ν ακουω αυτον τον αντιλαλο συνεχως μες το κεφαλι μου...συγνωμη για το πρηξιμο παιδες αλλα πνιγομαι για αλλη μια μερα μεσα σ αυτη την κατασταση.
4
 
 
 
 
σχόλια
Δεν σου κρύβω ότι διαβάζοντας το κείμενο σου στενοχωρήθηκα....Δεν καταλαβαίνω πραγματικά πως υπάρχουν τέτοιοι γονείς...υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κάνουν παιδιά όσο τίποτα στον κόσμο και δεν μπορούν και άλλοι τα κάνουν και τα καταστρέφουν...Ας μου πει κάποιος αν ο γονιός δεν στηρίξει το παιδι του στα προβλήματα του στα απλά τα καθημερινά πόσο μάλλον σε μια ασθένεια ποιος θα το κάνει?Πρέπει για σένα να είσαι δυνατή είναι δύσκολο πολύ δύσκολο το ξέρω μα πρέπει να το κάνεις γιατί άμα δεν νοιαστεις εσυ για τον εαυτό σου δεν θα το κάνει κάνεις.Μην ακούς αυτά που σου λέει ο πατέρας σου από το ένα αυτό να σου μπαίνουν από το άλλο να σου βγαίνουν....Έχεις περάσει πολλά στην ζωή σου πιστεύω ότι η ζωή σου χρωσταει ένα υπέροχο μέλλον...Σου εύχομαι από την καρδιά μου να πας καλά με την υγεία σου και να βρεις έναν άνθρωπο που να σου δώσει όλη την αγάπη που αξίζεις....
Προβάλλει επάνω σου τη δική του ανικανότητα και ανεπάρκεια. Κοινώς είναι ανάξιος των περιστάσεων, αλλά αυτό δε θα'πρεπε να σε απασχολεί ιδιαίτερα. Δύσκολο το ξέρω, γιατί μιρμιρμίρ μέσα στ'αυτιά σου τόσα χρόνια τον έχεις πιστέψει.Αν έχεις ΣΚΠ ψάξου λίγο με συλλόγους και οργανωμένες ομάδες και όταν τους βρεις ΜΙΛΑ. Μίλα όσο μπορείς, βγάλτα από μέσα σου. Χρειάζεσαι καλή ψυχολογία και θετική διάθεση, τότε μόνο φαίνονται όλα εφικτά. Στις ομάδες υπάρχουν έμπειρα άτομα και εξειδικευμένο προσωπικό, θα σε καθοδηγήσουν, θα σου δώσουν ιδέες πρακτικές κτλ.
Amalik μίλησα για λίγες ώρες δουλειάς γιατί θεωρώ ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε όλοι. Επίσης δεν ξέρω αν η κοπέλα έχει σπουδάσει κάτι και πόσο της επιτρέπει η υγεία της να εργαστεί. Για να γίνει ανεξάρτητη χρειάζονται πολλά βήματα. Απλώς η δουλειά πέρα από τα χρήματα είναι μια διέξοδος για να ξεφύγει από το σπίτι και να γνωρίσει καινούριο κόσμο.
Δύσκολη η κατάσταση που περιγράφεις. Πρέπει να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου. Η υπόλοιπη οικογένεια πως αντιδρά;Εξήγησε στον πατέρα σου ότι δε χρειάζεται να αναφέρει το πρόβλημα της υγείας σου συνέχεια ούτε να το συζητάει με γνωστούς και φίλους. Προσπάθησε να βρεις μια δουλειά έστω και για λίγες ώρες όσο σου επιτρέπει η υγεία σου. Αν ανεξαρτητοποιηθεις θα έρθει και η σχέση στη ζωή σου. Προσπάθησε να βρεις κάποιο σύλλογο με άτομα με το ίδιο πρόβλημα υγείας με σένα που μπορεί να σε στηρίξουν. Σου εύχομαι ότι καλύτερο. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο. Έχω όμως προσωπική πείρα γιατί έχω γεννηθεί με σοβαρό πρόβλημα υγείας και έχω καταφέρει να ζω φυσιολογικά. Μόνο εσύ μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου.

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Scroll to top icon