ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας, σε λίγο καιρό παντρεύομαι, και η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ τυχερή, καθώς παίρνω ένα πολύ καλό παιδί αυτό που λέμε για γάμο, για στοργικό πατέρα και ξέρω ότι με αγαπάει πολύ.. είμαστε μαζί αρκετά χρόνια και σίγουρα το πάθος της αρχής δεν είναι το ίδιο με την αρχή..παρόλα αυτά δε θα τον άλλαζα με τίποτα. Τον τελευταίο καιρό, στο χώρο εργασίας μου υπάρχει ένα παιδί, που ενώ ξέρω ότι δεν ταιριάζω με τίποτα και δε θα φανταζόμουν ποτέ τον εαυτό μου σε σχέση μαζί του, έχω πιάσει τον εαυτό μου να φλερτάρω και να κοντραρίζομαι έντονα μαζί του. Νιώθω την ανάγκη να τον βλέπω και γενικά τον σκέφτομαι πολύ έντονα, συνέχεια και μου βγάζει κάτι πολύ ερωτικό...δεν έχω καταλάβει αν είναι και από τη μεριά του το ίδιο,αν και δε πιστεύω ότι νιώθει τα ίδια..ενώ αγαπάω πάρα πολύ τον συντροφό μου και δεν μετανιώνω για κάτι, και είμαι χαρούμενη που παντρευόμαστε, έχω φάει μια απίστευτη φρίκη,νιώθω ένα απίστευτο βάρος καθημερινά, τα συναισθήματα που μου βγάζει αυτός δε τα έχω ξανανίωσει εδώ και πολύ καιρό..μόνο που τον βλέπω..έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι θα ήταν καλύτερο να παραιτηθώ, καθώς όσο πιο πολύ βλέπεις κάποιον τόσο πιο έντονο γίνεται εγκεφαλικά...αλλά δεν είναι εφικτό..και δεν ξέρω τι να κάνω...