ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάνωντας απολογισμό λές και είμαι 90 χρονών ενώ είμαι 37,με εχει πιάσει έντονα τελευταία,μετάνοιωσα πικρά που δεν πέρασα σε μια σχολή τει ή αει ενώ θα μπορόυσα,που δεν πίεσα τον εαυτό μου να το κάνει,τώρα που θέλω να κάνω κάποια πράγματα σχετικά με σχολές κ γνώσεις είμαι χωρίς δουλειά κ χωρίς λεφτά για να το κάνω..και είναι δύσκολο να βρείς δουλειά με τόση ζήτηση απο ανθρώπους που έχουν τα τριπλάσια πτυχια απο εμενα.απο την άλλη νομίζω καμιά φορά ότι ο ανθρωπος που είμαι το κοιτάει αυτό επειδη εκείνος είναι ένας ανθρωπος με κάποια πτυχία,και ενώ λέει ότι δεν τον νοιάζει αυτό εγω αισθάνομαι οτι υστερώ σε αυτό,στην προηγούμενη σχέση του έκανε εκπτώσεις σε πράγματα που ήταν σημαντικά γιατί ο άνθρωπος που ήταν είχε τελειώσει πανεπιστήμιο,και ηταν διακεκριμένος.Νομίζω οτι κ για αυτο δεν με γνωρίζει στους δικούς του,κ περιμένει,ένας πολύ φιλόδοξος άνθρωπος και με μια καλή θέση πιστεύω οτι δίνει σημασία αν κ ο ανθρωπος που είναι μαζί είναι κάτι,ή έχει μια καλή δουλειά..για μένα δεν είναι κριτήριο,αυτες οι ανασφάλειες με πιάνουν και μου στροβιλίζουν το μυαλό..