Και γενικά πάλι όλα στο 0.
Χμμμ, το πιο βασικό όμως για εμένα και προτεραιότητα η επαγγελματική μου αποκατάσταση. Εχω την εντύπωση πλέον ότι έρχεται η ώρα να αποδεχτώ ότι δε θα κάνω τη δουλειά που πάντα ονειρευόμουν.
Αυτό γιατί μια μέρα πέταξαν ένα προσοντολογιο για να θεωρείσαι "καλός εκπαιδευτικός" και να έχεις πρόσβαση μόνο τότε στο δημόσιο. Ίσως κι εγώ έπρεπε να είχα φροντίσει έστω για κάποια "προσόντα" νωρίτερα. Βλέπετε δεν είχα χρήματα κυρίως (!). Όσο είμαι εκτός κάποια χρόνια προσπαθώ να δουλεύω από εδώ κ απ εκεί. Αυτό πάντα δίχως επιτυχία. Συγκέντρωσα όμως κάποια χρήματα. Τώρα που είχα κάποια και προσπαθώ να μαζέψω τα αμάζευτα από προσόντα και πάλι δε ξέρω αν θα έχω και πάλι στον ήλιο μοίρα.
Όλοι θα αποκτούν την προϋπηρεσία και τα επιπλέον τους προσόντα και πάλι με κόβω για τελευταία των τελευταίων να μπω κι εγώ. Νομίζω πως κάνω μια τρύπα στο νερό απλά είπα να προσπαθήσω άλλη μια γ@ φορά.
Καλά για ιδιωτικό τομέα, εκεί κι αν δεν έχω ελπίδες. Εκεί κι αν έχει γίνει επιχείρηση κ στρατός το επάγγελμα.
Ειλικρινά τα γράφω για να τα βγάλω από μέσα μου. Πονάω μέσα μου κάθε μέρα. Έξω δύσκολο να πάω. Έχω ζήτημα μεγάλο στα οικονομικά μου. Δόξα το Θεό είμαι υγιης. Δε ξέρω πόσο ακόμα. Τα ψυχολογικά μου είναι πλέον χάλια.. Δεν είμαι κ μικρούλα έφτασα 29..κ εγώ περίμενα να μπει μια τάξη στη ζωή μου.
Είμαι σε φάση δε ξέρω τι μου γίνεται και τι θα κάνω στη ζωή μου εγώ.
Καλά τα συναισθηματικά μου επίσης στο βρόντο :-p
Όλα βαίνουν καλώς..