ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν πάντα αισιόδοξη και χαρούμενη. Τους τελευταίους έξι μήνες με έχει πιάσει μια απίστευτη στεναχώρια και μιζέρια. Δεν αφήνω τον εαυτό μου να προπαγανδίζεται απο όσα μας τζαμπουνάνε κάθε τρείς και λίγο για την κρίση, μα, νιώθω τον εαυτό μου να βουλιάζει καθημερινά, δεν έχω άλλη δύναμη να αντισταθώ. Ξέρω πως αποσκοπούν στο να μας τσακίσουν το ηθικό και όχι τόσο στο να μας κόψουν τα πάντα. Αλλά να. είναι αυτό που ψάχνω παντού για δουλειά και δεν βρίσκω τίποτα. Και μετά τα βάζω με τον εαυτό μου και στεναχωριέμαι και σκέφτομαι πως δεν αξίζω μία και πως δεν θα καταφέρω τίποτα και πως όλοι γύρω μου θα με θεωρούν άχρηστη. Είμαι μικρή ακόμα και τώρα ξεκινάω, γιατί να μας κόβουν ετσι τα φτερά; Έχω όνειρα, όρεξη και μεράκι όχι μόνο για την δουλειά που θέλω να ακολουθήσω, μα και για να κάνω καλύτερο αυτόν τον κόσμο αλλά δεν με καταλαβαίνει κανείς. Τι θα κάνω θεε μου;