ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν έχει ένα μήνα που βρήκα δουλειά σαν νοσηλεύτρια 20 λεπτά μακριά από το μέρος που μένω. Άτυχη στιγμή να βρω δουλειά αλλά και τυχερή που βρήκα δουλειά όπως και να έχει. Έχει επίσης περίπου ένα μήνα που έχω περάσει στις εξετάσεις για δίπλωμα οδήγησης αλλά δεν έχω το δίπλωμα στα χέρια μου, στην δουλειά πήγαινα με μια κοπέλα από το μέρος μου που την γνωρίζω χρόνια, με το αμάξι της. Μαζί με εμένα στην δουλειά ξεκίνησαν και άλλα άτομα, ένα κορίτσι από αυτά μένει στο διπλανό χωριό και παίρναμε και αυτήν με το αμάξι και γυρνουσαμε με το αγόρι μου ή με την μαμά μου. Αυτή λέει ότι δεν έχει κανένα γτ ο άντρας της δουλεύει και έχει βασιστεί πάνω μου και σε αυτήν την κοπέλα. Δεν έχω θέμα ούτε εγώ ούτε η κοπέλα εννοείται βόλευε και με τις βενζίνες κιόλας. Τώρα ομως με την απαγόρευση δεν μπορούμε να είμαστε στο αμάξι 3 άτομα και ούτε μπορούμε να την πούμε μην έρχεσαι εσύ μαζί μας είναι κρίμα. Από την άλλη σκέφτομαι όμως πιο εγωιστικα και λέω ότι πλέον ο άντρας της δεν δουλεύει κ έχει αμάξι να έρθει στην δουλειά αλλά και εγώ μπορώ να πάρω το αμάξι των γονιών μου ή του φίλου μου αλλά δεν νιώθω καθόλου αυτοπεποίθηση ακόμα παρόλο που ως τώρα οδηγούσα κάθε μέρα για εξάσκηση,ήθελα να πάρω τον χρόνο μου κανονικά αλλά καλύτερα να οδηγαω μόνη μου παρά να βασίζομαι σε άλλους. Κλείνει αυτό το θέμα. Το άλλο θέμα είναι ότι αρρωστησα. Πονάνε τα λαιμα μου και λογικά είναι αμυγδαλές, μίλησα με 2 γιατρούς για σιγουριά.Εναν της περιοχής και έναν από την δουλειά μου. Νιώθω ότι η προϊστάμενη δεν με πιστεύει και με μιλάει κάπως κρύα. Μπορεί να είναι ιδέα μου αλλά νιώθω άσχημα που λείπω από την δουλειά. Είναι ο πρώτος μήνας της δουλειάς και δεν θέλω να έχουν άσχημη γνώμη για εμένα, νομίζω ότι φταίει και το θέμα της πανδημίας και τα βλέπω όλα τραγικά και στην δουλειά υπάρχει μια μουντιλα και όλοι μιλάνε για αυτό και εγώ έχω φοβηθεί πολύ και ο καιρός είναι μουντος και ούτε εκπαίδευση έκανα στην δουλειά καλά καλά και μπήκα κατευθείαν στα βαθιά και ολα με ανησυχούν. Θέλω απλά να τελειώσει όλο αυτό το αστείο. Ξέρω ότι δεν είναι σημαντικα πράγματα για να αγχώνομαι και να στεναχωριέμαι αλλά μου βγαίνει. Μόνο υπομονή θα κάνω να τελειώσουν όλα και μακάρι να μην γίνουμε Ιταλία, στο τέλος θα τρελαθούμε όλοι.