ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ενώ γενικά είμαι ένας άνθρωπος που δεν ξοδεύει πολλά για την καθημερινότητα του (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κλείνομαι στο σπίτι μονίμως), εδώ και 7 χρόνια αγοράζω τακτικά ρούχα, παπούτσια και τσάντες. Δεν είχα ανακαλύψει ποιο στυλ θα μου ταίριαζε ως γυναίκα και σε με συνδυασμό με ορισμένα μαθήματα στυλιστικής και ιστορίας της μόδας που παρακολούθησα σε σύντομο course εκτός χώρας, ξεκίνησα να διαμορφώνω ένα απολύτως προσωπικό στυλ. Είχα μαζέψει κάποια χρηματα από την πρώτη μου δουλειά ενώ ήμουν φοιτήτρια και τα έδωσα εκεί, συν το ότι ήθελα να ζήσω την εμπειρία το να βρεθώ και εκτός Ελλάδας έστω για λίγο.Συνεπώς, έκτοτε, ανακάλυψα και πολύ οικονομικά eshops από εξωτερικό και έχω φτάσει σε σημείο να έχω οτιδηποτε ρουχο για οποιαδηποτε περισταση. Οι φιλες και οι ξαδερφες μου με πειραζουν και μου λενε οτι ειμαι κανονικο μαγαζι. Ζητουν συχνα συμβουλες και δανειζονται πραγματα για ιδιαιτερες περιστασεις, κατι το οποιο το χαιρομαι με ολη μου την ψυχη. Για μενα ειναι ολοκληρη γιορτη το να ερθει μια φιλη πχ σπιτι, να φτιαξουμε καφε και να ψαξουμε να βρουμε ενα φορεμα που θα το βαλει καπου και θα ειναι ολοσωστη στυλιστικα. Η αληθεια ειναι οτι θα ηθελα πολυ να εργαστω στον τομεα του ενδυματος, αλλα οσο κι αν το εψαξα δεν το καταφερα, μιας και ζω στην επαρχια και μονο μεσω γνωστου πιανεις δουλεια ακομη και ως απλη πωλητρια. Μια φιλη μου λεει συγκεκριμενα πως οχι απλα μου αρεσει το ρουχο, αλλα ξερω ακριβως τι ταιριαζει σε οποιοδηποτε ανθρωπο δω, το ''νιωθω'' πανω του αμεσως. Ισως αυτο να ειναι το μονο μου ''ελαττωμα'', το οτι σε εποχες κρισης μπορει να μοιαζω υπερκαταναλωτικη. Εντουτοις ο,τι εχω αγορασει το εχω δουλεψει και δεν ζητησα ποτε, ουτε απο τον αντρα μου, το παραμικρο για αυτο μου το...χομπι. :) Ο γλυκος μου, ανεχεται αυτη την τρελα μου με περισσεια υπομονη και με καταλαβαινει απολυτα (κι ας λεει οτι εχω να ντυσω ολη την πολη αν χρειαστει :P )Κι αν σας φαινεται περιεργο η υπερβολικο ολο αυτο, ειναι επειδη εχω πληγωθει παρα πολυ απο τη ζωη σε καποιους τομεις και κατι τετοια πραγματα με κανουν και χαιρομαι. Αισθανομαι οτι καπως κανω πιο γιορτινη την διαθεση μου με το να προσεχω την εμφανιση μου οσο μπορω. Και πλεον τωρα που δεν εργαζομαι προς το παρον, φυσικα και ειναι κομμενα τα εξοδα αυτα, αλλα τουλαχιστον ξερω οτι τα ρουχαλακια που εχω ψαξει και βρει με τοση υπομονη και επιμονη, δεν θα με προδωσουν. Γιατι καποιοι ανθρωποι που ειχα εμπιστευτει απολυτα, το κανανε και με πολυ υπουλο τροπο. Ετσι λοιπον, δωστε μου ενα ελαφρυντικο και προσπαθηστε να ειστε ομορφοι...και εξω, μα κυριως και μεσα σας... :)