ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
17.9.2022 | 17:34

Αντικειμενικές δυσκολίες στη σύναψη ανθρώπινων σχέσεων

Είμαι υπέρ της πολιτικής ορθότητας. Πιστεύω πως οι άνθρωποι πρέπει να σέβονται τους συνανθρώπους τους, να φέρονται ευγενικά, με ενσυναίσθηση. Να σέβονται τα όρια του άλλου και να προσέχουν πώς εκφράζονται, ειδικά δημόσια. Φυσικά όλοι κάνουμε λάθη ή κάναμε στο παρελθόν. Η ευγένεια όμως είναι στάση ζωής, πηγάζει από μέσα μας, δεν μαθαίνεται δυστυχώς. Ωστόσο πιστεύω πως στη σημερινή εποχή γίνεται ένα λάθος. Δεν ξέρω, ίσως να είμαι λάθος εγώ αλλά έχω σκεφτεί κι έχω συζητήσει γι' αυτό αρκετές φορές. Ακόμα και με σχετικά διαβάσματα προσπαθώ να δω τι συμβαίνει. Το λάθος το εντοπίζω στο εξής πράγμα: Κάποια πράγματα που δυστυχώς είναι αντικειμενικές αλήθειες, τείνουμε να τα βαφτίζουμε μισογυνισμό ή μισανδρισμό ή γενικότερα μισανθρωπία και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, τούς δίνουμε τέλος πάντων ένα αρνητικό πρόσημο ξεχνώντας πως κάποια πράγματα είναι από την ανθρώπινη φύση έτσι καμωμένα και δεν αλλάζουν. Φυσικά πιστεύω πως όποια λόγια ή συμπεριφορές προέρχονται από την ανθρώπινη φύση δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως θέσφατο. Εννοείται πως κάτι αρνητικό πρέπει να το αλλάζουμε, να επεμβαίνουμε στη φύση μας δεν είναι κακό. Κάποια πράγματα όμως είναι έτσι και δεν αλλάζουν. Μεμονωμένες εξαιρέσεις υπάρχουν αλλά δεν είναι αυτό που θα έκανε ή θα έλεγε η πλειοψηφία. Επί παραδείγματι αν κάποιος άνεργος άνθρωπος, γυναίκα ή άντρας, αισθάνεται πως εξαιτίας της ανεργίας δεν μπορεί να έχει σχέση, αυτό είναι μια δυσκολία. Ναι, το ξέρω ότι υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, δεν σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο. Όμως-δυστυχώς το ξαναλέω- η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων έχει κάποια συγκεκριμένα standards στο μυαλό και με αυτά πορεύεται. Αν κάποια ή κάποιος λοιπόν αισθάνεται πως η ανεργία αποτελεί εμπόδιο στη σύναψη ερωτικής σχέσης, αυτή είναι μια αλήθεια. Πώς να το κάνουμε, η ανεργία φέρνει ένα σωρό εμπόδια και μεγαλώνει την ανασφάλεια του ατόμου που βρίσκεται σε αυτήν τη θέση. Κι όμως αν κάποιο άτομο διατυπώσει κάτι τέτοιο, τη σημερινή εποχή πιθανόν να χαρακτηριστεί μισογύνικο ή μίσανδρο άτομο ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Το ίδιο ισχύει και για την εμφάνιση, την οικονομική κατάσταση, τις σπουδές, τις ασχολίες κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Υπάρχουν κάποιες αλήθειες που ορίζονται από τα προσωπικά μας γούστα και τις επιθυμίες μας. Δεν πιστεύω πως ρίχνεις το φταίξιμο στους άλλους, απλώς παραδέχεσαι -και δυστυχώς η εμπειρία σε κάνει έτσι- κάποιες αντικειμενικές αλήθειες. Ο κόσμος έτσι πορεύεται. Δεν έχουν όλοι ελεύθερα μυαλά.
6
 
 
 
 
σχόλια

Σκεψεις και σοφισματα "ατακτως ερριμμενα". Θα σταθω μονο σ αυτο που ειπες για την ευγενεια "Η ευγένεια όμως πηγάζει από μέσα μας, δεν μαθαίνεται". Το αντιθετο ακριβως συμβαινει. Ενα μωρο τα θελει ολα δικα του, δεν μοιραζεται, διεκδικει τα θελω του. Εμεις το μαθαινουμε να δινει, να μοιραζεται με τ αδερφια και τους φιλους , να σεβεται το οχι.

Δε συμφωνώ στο "ατάκτως ερριμμένα". Από το κείμενο βγαίνει νόημα και βγαίνει καλό νόημα (πχ η πρώτη παράγραφος είναι πολύ ωραία γραμμένη). Θίγει για εμένα, εκτός των άλλων, ένα σημαντικό ζήτημα, αυτό των εννοιών (το τι βαφτίζουμε μισογυνισμό κλπ). Ακριβώς, το πρόβλημα ξεκινάει είτε από την λανθασμένη έννοια είτε από την ελλιπή κατανόηση εννοιών και δη πολλές φορές των βασικών. Αναφέρεται στην πλειοψηφία, στην οποία δυστυχώς ή ευτυχώς, τις περισσότερες φορές αναφερόμαστε (ωστόσο αναφέρεται και σε μειοψηφίες). Συμφωνώ στο, "εμείς το μαθαίνουμε" γιατί ο άνθρωπος γεννιέται ως "tabula rasa". Από εκεί και πέρα είναι και καθαρά θέμα του πόσο θέλει κάποιος να αναπτύξει και να εξελίξει ή όχι τα όποια ερεθίσματα πήρε ή παίρνει και να "καλλιεργήσει" ένα ελεύθερο μυαλό όπως αναφέρει. Επίσης, αναφέρεται και μπράβο, στο κομμάτι standards των κοινωνιών αλλά ας το αφήσουμε ασχολίαστο γιατί θα μπούμε σε κοινωνιολογικά ζητήματα και εδώ ο χώρος δεν είναι ο κατάλληλος.

Εχεις δίκιο η ευγένεια είναι στάση ζωής. Δυστυχώς όμως ερμηνεύεται ως αδυναμια.. Ας μην συζητήσουμε για την ενσυναισθηση η οποία είναι σχεδόν ανύπαρκτη στις μέρες μας και πονεμένη ιστορια. Είναι άλλο πράγμα να πεις ότι λόγω ανεργίας αισθάνεσαι μειονεκτικά να προσεγγίσεις μια γυναίκα, καθώς δεν θα μπορεις να προσφέρεις όσα επιθυμείς και άλλο να συνδέεις την γυναίκα με το χρήμα. Αφού δεν έχω δηλαδή δουλειά /χρήματα αποκλείεται να βρω γυναίκα γιατί αυτές θέλουν μονο άντρες με χρήματα. Καταλαβαίνεις την διαφορά; Είναι σαν να ρίχνεις το φταίξιμο στο γυναικείο φύλο

Μάλλον είσαι ο σαρανταπεντ-Αρης και κάθεσαι και υπεραναλύεις τώρα το σχόλιο για το μισογυνισμό χωρίς να υπάρχει λόγος. Και όχι, δεν υπάρχουν αντικειμενικές αλήθειες ως προς τις ανθρώπινες σχέσεις και δη τις ερωτικές, στις οποίες και αναφέρεσαι.
Άμα σε θέλει μια γυναίκα ή ένας άντρας αντίστοιχα δε θα ασχοληθεί ούτε με το αν είσαι άνεργος, ούτε με τις σπουδές, ούτε με τις ασχολίες σου, ούτε με το αν βρωμάει η ανάσα σου ή αν έχεις τρίχες στη μύτη. Αυτή είναι η γνώμη και η εμπειρία μου.
Από'κει και πέρα δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο ,βέβαια, να συνάπτονται και σχέσεις συμφέροντος που βασίζονται στα χρήματα ή στην κάλυψη άλλων υλικών και βιολογικών αναγκών. Είναι περισσότερο ευτυχισμένοι όμως αυτοί οι άνθρωποι από ένα ζευγάρι που αποτελείται από έναν άνεργο σύντροφο και έναν που δουλεύει για τρεις και εξήντα;
Τα μυαλά μας μόνο εμείς μπορούμε να τα φυλακίσουμε λοιπόν, ούτε η κοινωνία, ούτε η εποχή. Αντίστοιχα, μπορούμε και να τα απελευθερώσουμε όμως και αυτή η διαδικασία είναι και η πιο επίπονη.

@τυχαίος περαστικός
Πάντα θα ασκείται πίεση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είτε λέγεται οικογένεια, είτε κοινωνία, είτε εργοδότης, είτε σύντροφος.
Η ζωή όμως ανήκει σε μας τους ίδιους και σε κανέναν άλλο. Όλοι αυτοί που επιθυμούν να σε κάνουν ακριβώς το ίδιο μ'αυτούς, να ορίσουν τη ζωή σου, αν έφευγες αύριο απ'τη ζωή δε θα σε θυμούνταν καν ακόμα κι αν τους ευεργέτησες με όσα έπραξες. Γιατί να ζήσεις λοιπόν με τις επιταγές τους; Για εκείνους δεν είσαι τίποτα, αναλώσιμος, ένας ακόμα, εσύ γιατί να τους αφήσεις να γίνουν "κάτι" στη ζωή σου;
Προφανώς δεν αναφέρομαι μόνο σε σένα προσωπικά. Και προφανώς δεν είναι εύκολο, αλλά έχω γνωρίσει ανθρώπους ελεύθερους(δε γράφω πραγματικά ελεύθερους γιατί πάντα όλ@ κάτι θα μας κρατάει πίσω, θα μας βάζει σε "λαβύρινθους" ή θα μας "φυλακίζει") και ευχάριστες φωτεινές εξαιρέσεις στις ερωτικές σχέσεις.
Υ.Γ. Σε καταλαβαίνω... Δεν είσαι όμως χρόνια μόνος, είσαι χρόνια δυνατός. Και μπορεί όπως έχω ξαναγράψει αυτά τα "όλα για κάποιο λόγο γίνονται" να μη με πείθουν, γιατί ποιος είναι ο λόγος να μείνει ένα παιδί(γιατί και στα 21 παιδί είσαι, και στα 38 "παιδί" είσαι για τους γονείς) μόνο του; Αλλά θέλω να πιστεύω ότι δοκιμάζονται πολύ, όσοι αντέχουν και πολύ. Και εγώ σου εύχομαι να αντέξεις μέχρι να βρεις τη δική σου φωτεινή εξαίρεση, τη δική σου τυχαία περαστική ή και το δικό σου τυχαίο περαστικό...

Scroll to top icon