5.12.2013 | 01:02
Αντιμετώπισα τους δαίμονές μου
Όταν ήμουν μικρός, έχασα τον πατέρα μου με ασύλληπτο στο νου τρόπο. Συγλονίστηκα. Καθώς περνούσε ο καιρός, οι πληγές επουλώθηκαν. Έχω μάνα τίγρη και αδερφό σκυλί σαν εμένα και το περάσαμε μαζί αλληλοστηριζόμενοι. Αυτό που με βασάνιζε μέχρι σήμερα ήταν η συμπεριφόρά που είχε εκδηλώσει ο πατέρας μου πριν πεθάνει. Είχα καταλάβει πολλά, αλλά προσπάθησα να μη με επηρεάσουν: αρίστευσα στο (δμόσιο) Λύκειο, αποπεράτωσα αξιοπρεπώς τις σπουδές μου σε (δημόσια και πάλι) Σχολή "κύρους", πήγα φαντάρος χωρίς βύσματα και αηδίες. Σήμερα, μετα από 13 χρόνια, μιλώντας με τη διαμαντένια μάνα μου για τον άνταρ της, έμαθα τα εξής: ο κατά τα άλλα ευηπόληπτος κύριος του οποίου είμαι καρπός, είχε ερωτική φωλιά 10 λεπτά από το σπίτι μας, την οποία συντηρούσε με τον κουμπάρο του. Μάλιστα, οι σχέσεις του διήρκεσαν καιρό, ενώ είχε και την υπόνοια ότι είχε κολλήσει σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Δεν κατηγορώ τις σχέσεις του, το αντίθετο. Είναι γυναίκες ταλαιπωρημένες. Ήθελαν να πιαστούν από κάπου και βρήκαν ένα μεσήλικα που θα μπορούσε να τις αποκαταστήσει. Μαγκιά τους και το εννοώ.Κατά την περίοδο αυτή ένιωθα την αμέλειά του προς εμάς και την αποστροφή που ένιωθε στο σπίτι. Σημειώνω ότι τα είχε όλα: τυπικό μεσοαστικό εισόδημα, σύζυγο που άλλαξε χώρα για χάρη του, άριστη επαγγελματία και συντροφική και δύο γιους που τον υπεραγαπούσαν και πέραν από καλοί μαθητές, κλώσταγαν καλά και το τόπι. Τα αποκάλυψε όλα αυτά στη μάνα μου λίγο πριν αποβιώσει και αυτή εκεί, βράχος. Δε μας έδωσε να καταλάβουμε τίποτα, δεν τον κακολόγησε ποτέ, ούτε και τώρα.Το θέμα είναι ότι τη σημερινή συζήτηση την ανέβαλλα για πολύ καιρό, στρουθοκαμηλίζοντας. Αφού κουφάθηκα (κοινώς, έμεινα μαλάκας) μαθαίνοντας όλα αυτά, επιβεβαιώνοντας τις υπόνοιές μου, ακολούθως με κυρίευσε μία απρόσμενη γαλήνη. Εξεπλάγην από την αντίδρασή μου. Νίκησα τους δαίμονές μου!!! Επίσης, χαλύβδωσα τις πεποιθήσεις μου: είμαι ειλικρινής στις σχέσεις μου, δεν προδίδω και απέχω συνειδητά από το πληρωμένο σεξ. Γράφω την εξομολόγηση για να ΜΕΤΑΔΩΣΩ τα εξής:1) Να μοιράζεστε ό,τι σας απασχολεί! Μην κρατάτε μέσα σας τα πράγματα που σας ταλαιπωρούν. Θα σα πάρει από κάτω. ΕΚΔΗΛΩΘΕΙΤΕ. Διερωτώμουν συνεχώς, γιατί όλα αυτά; Γιατί δε μ' αγαπούσε; Τι άλλο μπορούσα να κάνω στα 12 χρόνια μου για να είμαι καλός γιος; Τώρα, μπορώ να συνεχίσω: συμβιβάζομαι με το ότι ο μπαμπάς ήθελε ανατολικοευρωπαίες και όχι μία γυναίκα επιστήμονα-νοικοκυρά και δύο αξιοπρεπέστατους (περιαυτολογώ, το ξέρω) γιους. Έκανε τις επιλογές του, το ΧΩΝΕΥΩ και συνεχίζω τη ζωή μου. ΘΑ ΒΡΩ ένα χαμογελαστό κορίτσι με "πιασίματα", που θα διαβάζει, θα αρωματίζεται υπερβολικά, θα πίνει και κανένα ποτάκι παραπάνω άμα λάχει και θα περνάμε σούπερ. Και όταν κάποτε κάνω παιδιά, θα είμαι "εκεί" για αυτά. Και αν δω ότι ο γάμος στραβώνει, θα τον παλέψω. Αν δεν παλεύεται θα φύγω κόσμια, χωρίς εξευτελισμούς και θα στηρίζω τα παιδιά και την πρώην σύζυγο.2) Προς άπιστους/άπιστες: μην είστε γαϊδούρια. Σταματήστε να κερατώνετε, να κλείνετε σπίτια και να διαλύετε την ψυχολογία όσων σας περιβάλλουν. Να είστε ειλικρινείς και αν έχετε κάνει λάθη, διορθώστε τα. Στην τελική, αν δεν αντέχετε στο σπίτι σας, λειτουργήστε αξιοπρεπώς φεύγοντας και στηρίζοντας όσο μπορείτε τα παιδιά σας. (Σημείωαη: κάποιοι θα πουν τρολλάρω, τους γράφω στο γνωστό σημείο. Επίσης, τα κεφαλαία δηλούν τονισμό και όχι "φωνή")