ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.5.2020 | 00:45

Απλά θέλω κάπου να τα πω

Γιατί δεν ξέρω πως να φερθώ. Θα γράψω έκθεση το νοιωθω αλλά με βασανίζει σήμερα έντονα. Πάμε από την αρχή λοιπόν. Έχω μια φιλη γνωστή κάτι ενδιάμεσο που απλά βρισκόμασταν που κ που πίναμε καφέ απλά πράγματα. Μια μέρα (σπίτι μου) κάτι μαγείρευα κ μου έλεγε για τα κιλά που πήρε πολύ απότομα ήταν 80 κ πήγε 130 μέσα σε 3 χρόνια από τα χάπια που παίρνει. Ασυναίσθητα την ρωτάω το ταφ; (Θυρεοειδή) κ μου λέει όχι το λίθιο. Κάποτε είχα δει μια ταινία που το ανέφερε ότι το παίρνουν για διπολική διαταραχή. Ενώ ήμουν πάνω από την κατσαρόλα σαν ηλίθια στον κόσμο μου της λέω έχεις αυτό; Κ μου λέει ναι αλλά μην το πεις δεν το ξέρουν πολλοί εκείνη την ώρα ξύπνησα κ της λέω δεν είναι κάτι που θα το έλεγα (όπως κ έκανα μέχρι τώρα ανώνυμα εδώ υπάρχει όμως λόγος) πέρασε ο καιρός μου έκανε πολλά περίεργα ερχόταν σπίτι ακάλεστη έπαιρνε τηλέφωνο ακατάσχετες ώρες έβαζε λόγια σε μένα κ τον άντρα μου άρχισε να του την πέφτει κ εκείνος θύμωσε κ είπε δεν την θέλω εδώ μέσα είναι κακός άνθρωπος του λέω δεν είναι απλώς ίσως έχει προβλήματα ή δεν το σκέφτεται. Τέλος πάντων επέμενε την έκοψα για αρκετό καιρό μέχρι σήμερα ήρθε σπίτι πάλι ακάλεστη έλειπε ο άντρας μου κ της είπα έλα να πιούμε ένα καφέ δεν είχα δουλειές κ είχα ρεπό. Εκεί που όλα ήταν καλά χτύπησε μια στιγμή το τηλέφωνο μου ήταν μια συνάδελφος τα είπαμε λίγο μου έλεγε κάτι αστείο που έγινε στην δουλειά κ γέλασα, εκεί στα ξαφνικά την βλέπω να κλαίει λέω στην συνάδελφο κλείσε θα τα πούμε αύριο. Την ρωτάω τι έγινε κ μέσα σε κλάμα κ κακό μου έλεγε πράγματα που δεν καταλάβαινα για τον τωρινό φίλο της για παλιούς γκόμενους για τον πατέρα της που την έλεγε άχρηστη πριν χρόνια φώναζε ουρλιάζε δεν ήξερα τι να κάνω πήγαινα να την ηρεμήσω να της πω κάτι θετικό χτυπιοταν τρόμαξα στα καλά καθούμενα. Μετά από ώρα την ρωτάω έξω έξω αν παίρνει τα φάρμακα της κ μου λέει ναι απλά όχι όπως πρέπει γιατί με κάνουν να μην σκέφτομαι κ δεν μπορώ άλλο δεν ήξερα τι να κάνω της λέω πάρε τον φίλο σ αν του μιλήσεις ίσως νοιώσεις καλύτερα κ όντως σηκώνει το τηλέφωνο κ σαν να μην τρέχει τίποτα έλα αγάπη μου πήρα απλά να δω τι κάνεις χαχαχα κ χιχιχι κλείνει το τηλέφωνο άλλος άνθρωπος " εσύ τι νέα " σαν να μην έγινε τίποτα. Άλλαξα θέμα είπα κάτι πιο ευχάριστο γελούσε της είπα ότι για οτιδήποτε να με πάρει τηλέφωνο μες την τρελή χαρά μου λέει ναι βρε εννοείται δεν χανόμαστε. Δεν έχω κανενός το τηλέφωνο ούτε των γονιών της ούτε ξέρω τον τωρινό φίλο της αγχώθηκα τρόμαξα σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο την αστυνομία μην κάνει κακό στον εαυτό της. Μέχρι που βγήκα να πετάξω τα σκουπίδια κ πέτυχα μια κοπέλα από την γειτονιά κ μου λέει είδα την τάδε να βγαίνει πρόσεχε της λέω γιατί; Είχαμε πάει για φαγητό κ επειδή συζητούσαμε θέμα που δεν μπορούσε να συμμετάσχει για πολύ λίγο όλο αυτό άρχισε κ μας έβριζε τα κάνει να τραβάει προσοχή κ ενδιαφέρον. Δεν είπα κάτι για την αρρώστια της απλά κούνησα το κεφάλι κ έφυγα. Νοιώθω οτι αν γίνει κάτι κακό δεν θα έχω κάνει τίποτα να την βοηθήσω κ πως βοηθάς;; Την πήρα σήμερα πόσες φορές τηλέφωνο να δω αν είναι καλά έστειλα μηνύματα μέχρι που μου το έκλεισε στα μούτρα κ μου είπε με ζαλίσες κ δεν ξανά πήρα ούτε στον άντρα μου είπα κάτι γιατί θα μαλώναμε. Εύχομαι να της πάνε όλα καλά κ να το ξεπεράσει ολο αυτό
1
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon