25.1.2014 | 16:48
Από αύριο
Και πάω κι έρχομαι μέσα στο σπίτι, σαν την άδικη κατάρα. Και καταλήγω συνέχεια στο καθρέφτη να κοιτάζω τα μούτρα μου. Και κάθε φορά που τα κοιτάζω η βαρεμάρα, η αναβλητικότητα και η, εκ των πραγμάτων, επακολουθούμενη αποδοχή, γιγαντώνονται. Γάμησε το! Θα ξυριστώ αύριο.