21.4.2019 | 13:08
Απο κάτω απο τις ντομάτες φίλησα δυο μαυρομάτες
(μουρμούρικο στιχάκι)Είμαι νέος ηλικιακά ως αποτέλεσμα δεν πρόλαβα τους ρεμπέτες, τους μάγκες ,ουτε τους νταήδες . Αυτοι που τους είδαν -εζήσαν απο κοντά έχουν πλέον πεθάνει ανεπιστρεπτί . Γραφω τα παρακάτω διότι διότι έχω βαρεθεί να βλέπω απο τα ντοκυμαντέρ και τις εκπομπες την αγιοποίηση (!!!!) των ρεμπετών την διαστρέβλωση του ρεμπέτικου (!!!) καθως και την απόκρυψη σημαντικών στοιχείων. -Το ρεμπέτικο προέρχεται απο τα μουρμούρικα τραγούδια (μικρά αυτοσχέδια στιχάκια ) τα οποία τραγουδούσαν στις φυλακές και στους τεκέδες. Αυτό που χορευουν σήμερα δεν είναι ούτε κατά διάνοια το πραγματικο ρεμπέτικο . Αρκεί να πω λόγου -χάρη ότι το ζειμπέκικο δεν το χόρευαν ομαδικώς ουτε με χαρούμενη διάθεση (!!!) όπως γίνεται σήμερα αλλα με δίκοπα μαχαίρια τα οποία οι σκυλόμαγκες έχωναν στην φτέρνα τους και στα μπούτια τους. Επίσης οι μάγκες χόρευαν ζειμπέκικο κρατώντας τους όρχεις τους. - Η Φάρα . Αλάνι, Μαχαλόμαγκας , σκυλόμαγκας , αρκουδόμαγκας ,πουστόμαγκας , νταής , αρχινταής -τσιρίμπασης . - Διαβόητος νταής στον Περαιά την δεκαετία του 1930 ήταν ο Νίκος Σκριβάνος με υπασπιστή του τον Νίκο τον τρελάκια(Νίκο Μάθεση ) . Στην πόλη που μένω την θεσσαλονίκη πριν την κατοχή ζούσε ο διαβόητος Άλκης Πετσάς που είχε τον τεκέ του στην οδό Αφροδίτη αριθμό 51. (Η οδος Αφροδίτη ανήκε στην μεγαλυτερη μπουρδελοπολιτεία που υπηρξε ποτε στην Ελλαδα και δεν υπάρχει πια παρα μόνο σε ζωγραφιές, την Μπάρα) -Τεκέδες πριν το 1950 υπηρχαν σε πολλές πόλεις (Αθήνα-Πειραιά -θεσσαλονίκη και αλλού). Στους τεκέδες απαγορευόνταν αυστηρώς οι πούστηδες , τα πρεζόνια και οι γυναίκες. Το χασίσι ήταν μεσα σε ναργιλέδες αλλα όχι μόνο . -Το χασίσι πριν την δεκαετία 1940-50 δεν θεωρούνταν ναρκωτικό το έβρισκες παντού στους τεκέδες , στις ταβέρνες ,στα φαρμακεία ακόμη και μέσα στα σπίτια π.χ οι μανάδες για να ηρεμίσει το μωρο απο τα ουρλιαχτα του δίνανε λίγο λάβδανο. Στην θεσσαλονίκη στο πάρκο της Χανθ υπήρχε η διαβόητη "Κιβωτός " - μέγα χασικλίδικο κέντρο το οποίο υπάρχει σε φωτογραφία. Άλλο παράδειγμα πριν το 1942-43 η θεσσαλονίκη είχε μια τεράστια έκταση (400 στρέμματα ) με Εβραίϊκα μνήματα τα οποία τα χρησιμοπιούσαν ώς υπαίθριους τεκέδες και όχι μόνο. Εκεί που είναι τωρα το νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ και τα πανεπιστήμια υπήρχε μέχρι την δεκατια του 1950 η συνοικία της αγίας Φωτεινής. Η προσφυγική αυτη συνοικία ήταν επισης γεμάτη με τεκέδες . -Το να δουλεύεις σαν μπουζουκτσής πριν το 1945 ήταν λίαν επικίνδυνο επάγγελμα . Άλλωστε πολλοι απο τους μπουζουκτσίδες κουβαλούσαν μαζί τους μαχαίρια διότι στα μαγαζιά που δούλευαν σουλατσάριζαν νταήδες και μαχαιροβγάλτες. Π.χ Ο Τσιτσάνης (όντας εξόριστος στην θεσσαλονίκη) δούλευε στον μαγαζί του Κέρκυρα. (Το μαγαζί αυτο βρίσκονταν σε δυο μπουρδέλα στην οδό Ειρήνης ) .Εζησε κατα τύχη. Διότι μια μέρα του ρίχτηκε ένας ταγματασφαλίτης ,μπήκε ο αρχινταής Τρούλης και άρχισε σε άγριες σφαλιάρες τον ταγματασφαλίτη σώζοντας απο του χάρου τα δόντια τον άμοιρο Τσιτσάνη (αυτοπτης μάρτυρας ο Ηλίας Πετρόπουλος). -Ταβέρνες . Στις ταβέρνες των αρχών του περασμένου αιώνα δούλευε ο ταμπής (ο παρασκευαστής καφέ) και ο παραταμπής (ο βοηθός του). Ο κάθε πελάτης εκτος απο καφέ είχε το δικό μαρκούτσι κρεμασμένο στον τοίχο και φυσικά μπορούσε να φουμάρει ναργιλέ . Οι καφεδες είχαν πολλές ονομασίες π.χ ο καφές ο σκέτος λεγόταν και νταήδικος. -Ο κούτσαβος , ο μάγκας , ο νταής δεν περπατούσαν κανονικά όπως εμείς . Π.χ ο κουτσαβος περπατούσε λικνιστά ,έχοντας το αριστερό του χέρι ακίνητο και το δεξί του ελεύθερο , το σακάκι του κρεμασμένο στον αριστερό του ώμο τον οποίο είχε ανασηκωμένο. Κάτω απο το αριστερό πέτο του σακακιού ήταν κρεμασμένο με σκοινάκι μεγάλο μαχαίρι . Σήμερα η εικόνα ανθρώπου να περπατάει με αυτον τον τρόπο μας φαίνεται γελοία αλλα τότε ήταν διαφορετικά τα πράγματα.- Καραγκιόζης. Το θεάτρο σκιών αυτη η ονειρική γοητεία της σκιάς ευδοκίμησε μέσα στον υπόκοσμο .Κάποιοι καραγκιοζοπαίχτες ανήκαν στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας και δη στον υπόκοσμο (για περισσότερα απομνημονευματα Σωτήρη Σπαθάρη, στην μελετη Ο καραγκιόζης και η ιστορία του Βαγγέλη Γαλανη κ.α. ) Γιώργος απο Σαλονίκη