ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.2.2019 | 01:25

Απο μεσα πεθαμενη και απο ξω ζωντανη..

Σε θελω τοσο πολυ θελω να σου φωναξω μην φευγεις θελω να σου πω ποσο σε θελω και δεν μπορω ....γιατι εσυ δεν νομιζω να με θελεις τοσο εσυ απλα θελεις να φυγεις και δεν νομιζω να σε νοιαζει αν δεν με ξαναδεις...ουτε εμενα θα με νοιαζει καποια στιγμη αλλα γιατι να χαθουμε ετσι? κλεινω τα ματια μου και καθε μερα εχω την εικονα σου μεσα μου ..εσενα να γελας ,να μου χαμογελας μετα τον ερωτα γυμνος στο κρεβατι με ανακατεμενα τα μαλλια σου ,τα ομορφα πρασινα ματια σου φωτιζουν τον κοσμο μου ολο,η μυρωδια του κορμιου σου εχει ποτισει καθε κυτταρο μου και καθε φορα που σκεφτομαι τα χειλη σου πανω μου νιωθω οτι εξαφανιζομαι...γιατι να μην κοιμομαστε καθε βραδυ αγκαλια οπως εκεινο το βραδυ που ενιωθα την ζεστασια σου που γυρνουσες και με φιλουσες μεσα στον υπνο σου ..γιατι να μην πινουμε τον καφε μας μαζι το πρωι γιατι να μην κανουμε μαζι βολτες τις Κυριακες στην παραλια...δεν καταλαβαινω γιατι ολα αυτα να μην συμβαινουν αληθεια..δεν θελω να πεθανω και να μην τα εχω ζησει,δεν θελω να τα ζησω με κανεναν αλλο..θα φυγεις και το μαυρο που τοσο φοβαμαι θα ερθει και θα γεμισει εναν κοσμο που ειχε πολλα χρωματα οταν ησουνα και εσυ μεσα σ αυτον ..θα φυγεις και θα μεινω παλι μονη σε μια καθημερινοτητα χωρις τελιωμο αγευστη ανοστη αοσμη και παγωμενη..γιατι να ποναει τοσο πολυ ο ερωτας??κι αφου ποναει τοσο γιατι το κανουμε ξανα και ξανα και ξανα..πως γινεται ενα ατομο που καποτε δεν σημαινε τιποτα για σενα τωρα να ειναι ολος σου ο κοσμος..θελω να σταματησω να αισθανομαι,θελω να μουδιασω,θελω να σκισω την ψυχη μου σε χιλια κομματια αφου δεν μπορω να εχω εσενα.
1
 
 
 
 
σχόλια
Δεν ξερω τι ειναι αυτο που μας κανει, κυρίως τις γυναίκες, να κολλάνε τόσο τόσο πολυ μ εναν άνθρωπο κ πέρα απο αυτον να ειναι το χάος. Όσο καλός ή μαλιάκας κ αν ειναι. Το γονίδιο του μαζοχισμού; Η ορμόνη του drama; Η χαμηλή αυτοεκτίμηση; Η υπεραναλυση των πάντων; Κρεμομαστε απ τον εκάστοτε και μετα μένουμε συξυλες στο τιποτα; Νομιζω τελικα πως, όσο ανεξάρτητες, χειραφετημενες κ κωλοπετσωμενες γυναικαρες και να το παίζουμε, θελει ακομα πολλα χιλιομετρα ώστε να φτάσουμε εκει. Κορίτσια πάρτε το αλλιως, δεν βγαίνει η ζωουλα ετσι..
Scroll to top icon