ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.6.2020 | 20:57

Aπό ψυχής.

Εδώ και τέσσερα χρόνια η καλύτερη μου φίλη από τα παιδικά μου χρόνια, συνομήλικη, με μια φτηνή και αβάσιμη δικαιολογία έπαψε να μου μιλά. Εξαφανίστηκε κυριολεκτικά από τη ζωή μου, και ας ήμασταν η μία ο πιο στενός άνθρωπος της άλλης σε φιλικό επίπεδο. Λέγαμε πως λογαριάζουμε η μία την άλλη για αδερφές. Για εμένα ήταν η αδερφή που δεν είχα ποτέ. Περάσαμε μαζί σχολικά χρόνια, φοιτητική ζωή, αποφοιτήσαμε, κάναμε όνειρα, στόχους, ανησυχίες για το μέλλον μας, και χίλια δυο που δεν χωρούν σε μια εξομολόγηση. Στήριζε η μία την άλλη στα ΠΑΝΤΑ. Όλοι μας ήξεραν σαν μια γροθιά και έλεγαν ότι τέτοια δυνατή φιλία δεν έχουν συναντήσει πουθενά.Έχω την εντύπωση όμως ότι το ''κρακ'' ακούστηκε μόλις της είπα ότι εκείνος με τον οποίο είχα σχέση μου ζήτησε να παντρευτούμε. Κάτι απροσδιόριστο στον τόνο της φωνής της, ένα χαμόγελο που μου φάνηκε προσποιητό, κάτι άλλαξε. Και ενώ ποτέ δεν την έκανα να αισθανθεί άβολα ή ότι δεν είναι για εμένα πολύ σημαντική. Μιλούσαμε καθημερινά χρόνια, μέχρι που σιγά σιγά από τότε άρχισε να εξαφανίζεται. Να βρίσκει δικαιολογίες. Και μετά να μου κάνει παράπονα. Να με κατηγορεί ότι αδιαφορώ, ενώ την αναζητούσα 1 και 2 μήνες στα τηλέφωνα και δεν απαντούσε. Που κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε ποτέ. Και ενώ πάλευα με τα χίλια ζόρια να κρατήσω όρθια αυτή τη φιλία, κι ενώ εξαιτίας του ότι μου δημιουργούσε συνεχώς τύψεις από το μηδέν έκλαιγα πολλές φορές και ο σύντροφός μου με παρηγορούσε ότι όλα θα πάνε καλά, παρά το ότι της ζήτησα πάρα πολές φορές να συναντηθούμε να μιλήσουμε ενώ την αναζητούσα 3 μήνες και έστελνε μόνο μηνύματα, κατέληξε σε μήνυμα που της άφησα με καλή διάθεση, να μου στείλει τρεις φράσεις. Οι οποίες με έκαναν να λιώσω στο κλάμα. Και τις οποίες τις σκέφτομαι και ακόμη κατά βάθος πονάω.Με πέταξε από τη ζωή της δίχως ποτέ να θελήσει να βρεθούμε και μιλώντας μου 8 μήνες με μηνύματα. Για μια φιλία που κρατάει από τα 10 μέχρι τα 30, θεωρώ ότι δεν άξιζα τέτοια συμπεριφορά ''σκουπιδιού''. Με πονάει πάρα πολύ που την έχασα, δεν ξέρω καν αν είναι καλά, μου λείπει τρομερά η φιλία μας...όμως πάνε τέσσερα χρόνια που έλαβε εκείνη την απόφαση και την σεβάστηκα. Δίχως ποτέ να της απαντήσω. Θα έχει να θυμάται από εμένα ως τελευταία λέξη μια φράση γεμάτη καλή διάθεση. Από τότε δεν επεδίωξα καμία συναναστροφή με άλλες φίλες, κλείστηκα για ένα χρόνο στον εαυτό μου. Άρχισα να νιώθω περίεργα, ότι δεν είμαι καλός άνθρωπος. Δεν ήθελα να βγαίνω, μόνο το να ταξιδεύω με ηρεμούσε. Σιγά σιγά άρχισα να συνέρχομαι... με την βοήθεια του άντρα μου και με τη βοήθεια δύο επιπλέον ανθρώπων που με βοήθησαν πολύ ψυχολογικά να συνειδητοποιήσω ότι ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΞΑ ΠΟΥΘΕΝΑ. Και ξεκίνησα να κάνω όσα έκανα μαζί της μόνη μου. Βόλτες μόνη μου, Για ψώνια μόνη μου. Μέχρι και καφέ πήγαινα να πιω μόνη το πρωί, ήταν μια αγαπημένη συνήθειά μας κάποιες φορές μια στο τόσο να πηγαίνουμε νωρίς το πρωί για καφέ. Το έκανα μόνη μου και αυτό. Δεν ήθελα καμία φίλη δίπλα μου... Και δεν θέλω... από τη στιγμή που ένα άτομο με το οποίο μεγάλωσα μαζί μου φέρθηκε έτσι γιατι να εμπιστευτώ ξανά ένα άλλο; ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΛΟΙΠΟΝ. Το φώναξα στον εαυτό μου και πήρα το μάθημά μου. Τουλάχιστον εγώ έδωσα εμπιστοσύνη, φιλία, αγάπη, κατανόηση, σεβασμό. Δεν ξέρω τι την ενόχλησε. Ποτέ δεν έμαθα, ποτέ δεν μου απάντησε. Ξέρω όμως σίγουρα ότι το πρόβλημα ήταν ΔΙΚΟ ΤΗΣ. Παραλίγο να πάθω κατάθλιψη (αν δεν είχα ήδη δηλαδή) εξαιτίας της. Όμως όχι. Ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία να συνειδητοποιήσω πόση δύναμη μπορεί να κρύβει ένας άνθρωπος δίχως φίλους, πόσο μάλλον όταν μένει μόνος άθελά του. Μόνη λοιπόν από φίλες, με ένα ποτήρι κρασί στο μπαλκόνι, μουσική, και περιμένοντας τον άνθρωπό μου να γυρίσει από τη δουλειά. Τουλάχιστον έχω την ευλογία να έχω βρει τον φύλακα άγγελό μου.
9
 
 
 
 
σχόλια
Ουσιαστικές φιλίες μετά τα 30 δεν υπάρχουν.Έχεις τον σύντροφό σου, αύριο μεθαύριο τα παιδιά σου. Αυτά αρκούν.Τέτοιο "φίλο" είχα κι εγώ. Δεν μαλώσαμε αλλά μετά που βρήκα τη γυναίκα μου, εξαφανίστηκε σιγά σιγά, σταμάτησε να στέλνει κλπ.Να είναι καλά όλοι αυτοί, κι εμείς ακόμα καλύτερα.
Από πότε η φιλία είναι υποχρεωτική;Εντάξει, ζήσατε πολλά, είπατε περισσότερα κτλ.Αποφάσισε να φύγει. Δικαίωμά της. Για όποιον λόγο της ήρθε. Πονάει γιατι επένδυσες. Οκ. Ως εκεί σεβομαι το συναίσθημα σου. Δεν ήσουν, όμως, χωρίς αποκουμπι. Ξέρεις αν αυτή είχε στήριγμα; Δεν έχεις την παραμικρή ιδέα πόσο κόστισε σε αυτή η απόφαση που πήρε. Και σου πηρε χρόνια να την ξεπεράσεις, με βοήθεια και ανθρώπους δίπλα σου.Το βλέπεις πολυ εγωιστικά και δεν είσαι τόσο δυνατή όσο νομίζεις. Αδυνατείς μέχρι σήμερα να εμπιστευτείς και να κάνεις φιλίες ακομα. Αν δεν είχες τον άνθρωπο σου, μπορεί και να ήσουν στα ψυχοφάρμακα.Δε συγκινήθηκα. Υπάρχουν χειρότερα "δράματα" από το δικό σου. Πχ διάβασε την εξομολόγηση με τον κολλητό και το κέρατο.
Απ' ό,τι βλέπω είσαι συνομήλική μου. Καταλαβαίνω πώς νιώθεις. Στην ηλικία που είμαστε εμείς τώρα πολλές κοπέλες είναι αυτές που έχουν πλέον στη ζωή τους έναν συνοδοιπόρο, όπως εσύ τώρα, ήρθε το τυχερό που λέμε και σχεδιάζουν άμεσα τη δημιουργία οικογένειας. Κάποιες δεν έχουν ποτέ χρόνο για σένα, γιατί πλέον έχουν υποχρεώσεις (ωστόσο αυτό είναι δικαιολογία) κάποιες άλλες πάλι δεν αντέχουν με την ευτυχία σου, χωρίς εσύ να φταις σε κάτι, όπως η δική σου περίπτωση... Με άγγιξε το κείμενό σου, γιατί μου θύμισε πολλά...Είναι τα λόγια του κόσμου που σου λένε άντε εσύ πότε, είναι το δικό σου αίσθημα κενού που λες άντε εγώ πότε; Σίγουρα πάντως δεν αξίζει στη ζωή μας ένας άνθρωπος με τον οποίο έχουμε τόσα κοινά βιώματα, 20 χρόνια φιλίας όπως λες, στον οποίο έχουμε σταθεί όποτε μας χρειαζόταν και να μη χαίρεται με τη χαρά μας...Πόσο άσχημο... Να κρατήσεις από αυτή τη φίλη σου τα καλά, για να μην αρρωσταίνεις την ψυχή σου και να κοιτάξεις μπροστά!!! Σκέψου πως ήταν ευάλωτη για κάτι που μέχρι στιγμής δεν κατάφερε να αγγίξει, γιατί δεν ήρθε η ώρα ακόμα για εκείνην!!! Όσο για την αληθινή φιλία, δύσκολα τη βρίσκεις...όμως έρχεται η ώρα που η ζωή σου στέλνει πραγματικούς αγγέλους...Φρόντισε να μην τους χάσεις!!! Βίον ανθόσπαρτον σου εύχομαι και να είσαι πάντα καλά!!!
Υπάρχουν και χειρότεραΕσένα απλά σταμάτησε να κάνει παρέα μαζί σουΕμένα κολλητός μου με μαχαιρωνε πισώπλατα,όταν εγώ πενθουσα....Δυστυχώς η προδοσία από ανθρώπους που τους ξέρεις χρόνια πονάει πολύ....
Πόσο σε καταλαβαίνω φίλη. Πολλά συγχαρητήρια που ξεπέρασες αυτά τα τρομερά συναισθήματα και έμαθες πράγματα για τον εαυτό σου και τον τρόπο που λειτουργούν άλλοι άνθρωποι, αν και αδελφικοί φίλοι ετών. Προχωράμε μπροστά με τους λίγους και καλούς, είμαστε ανοιχτοί, βαδίζουμε με αυτογνωσία και ό,τι έρθει <3
Για κάτι τέτοιες συμπεριφορές όπως και ενός άλλου εξ λίγο πιο πάνω έπαψα να προσδοκώ σε φιλικές σχέσεις. Δίνεις, δίνεις, δίνεις και μετά παίρνεις όλοι ξέρουμε τι. Ευτυχισμένοι οι άνθρωποι που βρήκαν το ταίρι τους και ζουν αρμονικά μαζί. Τυχεροί αυτοί που βρήκαν την αληθινή φιλία. Ζηλευτοί αυτοί που έχουν και τα δυο.
Άσχημη εμπειρία. Κρίμα που ήταν τόσο δειλή η πρώην φίλη για να σου πει την αλήθεια της.Κάνω ακραία σενάρια πχ να ήταν ερωτευμενη μαζι σου ή με τον δικό σου ή να σε ζήλευε που θα παντρευτείς αλλά πραγματικά δεν ξέρουμε. :Ρ Μπράβο που κάνεις όμορφα πράγματα για σένα!!! Μπορεί κάποτε κάποια φίλη να σου κερδίσει την εμπιστοσύνη ξανά.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon