ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω παρατηρήσει πως όταν έχω εγώ κάποιο πρόβλημα, δεν έχω που να στραφώ. Ίσως στην αρχή να το πω, αλλά μετά καταλαβαίνω πως κουράζονται, βαριούνται να το συζητήσουν μαζί μου ή δε δίνουν τόση βάση.Σαν άτομο δεν παραπονιέμαι και είμαι αισιόδοξη, αλλά τις λίγες αυτές φορές που θέλω να πω το πρόβλημα μου, νιώθω ότι δε μπορώ. Όταν οι φίλοι μου έχουν κάποιο θέμα, θα είμαι εκεί, θα ακούσω, θα βοηθήσω κ.α. Το κάνω επειδή δε θέλω να τους βλέπω έτσι, όταν έχω εγώ όμως δεν έχει σημασία.Ίσως επειδή πάντα μου λένε πως είμαι πολύ δυνατή και δε με παίρνει από κάτω. Είμαι δυνατή ναι, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι εγώ δεν έχω ποτέ θέματα.Τώρα περνάω μια δύσκολη φάση και νιώθω μόνη. Δεν πιστεύουν μάλλον ότι με επηρέασε τόσο ένας χωρισμός, να όπως που με επηρέασε γιατί ήρθε σε συνδυασμό με άλλα προβλήματα που είχα. Τέλος πάντων, απλώς κουράστηκα να στηρίζονται όλοι σε μένα, να νομίζουν ότι εγώ δεν πτοούμαι ποτέ και πάντα όλοι να νομίζουν πως τα προβλήματα τους είναι μεγαλύτερα..