ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάνε σχεδόν 3 χρονια που άφησα την Ελλάδα για μία χώρα του εξωτερικού...τι κέρδισα?Πολλά! Είμαι 25 με σταθερό σύντροφο που συγκατοίκουμε σε ένα ωραίο σπίτι,με πολη καλη κοινωνικη ζωη,με σταθερή δουλειά και ένα καινούριο αμαξι.Φαινομενικά η ζωή μου φαίνεται σούπερ και πραγματικά θα ήμουν αχάριστη αν έλεγα το αντιθετο αλλά κάτι λείπει. Κάτι το οποίο δεν αναπληρώνεται ουτε με τα λεφτά όλου του κόσμου. Η ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ.πόσο πολύ μου λείπουν οι δικοί μου!νιώθω κάθε φορά που πάω Ελλάδα σαν φιλοξενούμενη σε ένα σπιτι που παλιά ήταν σπίτι μου. Νιώθω ότι χάνω στιγμές από τη ζωή τους.νιώθω ότι τα χρόνια περνανε και δε θα προλάβω να τους ζήσω όσο θέλω! Μου λείπει να περπατάω ξέγνοιαστη στους δρόμους της πατρίδας μου και να βλέπω τις πολύκατοικίες, τα σουβλατζιδικα,κάθε τι μικρό και ασήμαντο που δε το εκτιμάς αν δε το έχεις χάσει. Εδώ όλα τα κτίρια είναι ίδια, απρόσωπα και παγερά .μου λείπουν τα γλέντια, τα ξενύχτια, η χαλαρότητα.τα χρόνια φεύγουν σαν νερό αλλά τι αξίζει τελικά? Μια άνετη ζωή η μία λιγότερο άνετη ζωή δίπλα στους ανθρώπους που αγαπάς στη μαμα πατρίδα? Εύχομαι το 2016 να είναι πιο φωτεινό και σύντομα η Ελλάδιτσα μας να πάρει τα πάνω της!