19.9.2016 | 00:34
Αποψε
περιπλανηθηκα σε δρομους της ποιησης. Εψαχνα, εψαχνα ενα ποιημα να σου αφιερωσω. Κατι, μηπως συγκινηθεις. Κι ας ηξερα πως δε θα τα διαβασεις ποτε. Δε θα τα αναζητησεις ποτε. Βρισκονται εκει, σε περιμενουν, ορφανα απο πατερα, κλαινε. Δε θα τα αναζητησεις ποτε. Αν, αν ηταν τα πραγματα αλλιως, ισως, ισως να με αγαπουσες καποτε. Ισως και οχι. Ισως να με ειχες προσπερασει οπως την πρωτη φορα, διχως να ψυχανεμιστεις τις θυελλες που σηκωσες μεσα μου, διχως να ενδιαφερθεις να μαθεις αν σηκωσες θυελλες μεσα μου.
