ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα είχα με κάποιον 1μιση χρόνο. Είχαμε αρκετά προβλήματα, υπήρχαν κάποιοι καυγάδες, γενικώς δε μου ταίριαζε σαν άνθρωπος όσο θα ήθελα, στο σεξ είχαμε κάποια θέματα και μου είχε ρίξει πολύ την αυτοπεποίθηση, υπήρχαν στιγμές που δεν ένιωθα ότι ήμουν κάτι το ξεχωριστό για εκείνον, δεν είναι και ιδιαίτερα διαχυτικός σαν άνθρωπος, κάτι το οποίο μου έλειπε.. Βέβαια εκτός από αυτά τα αρνητικά που γενικά λιγότερα ή περισσότερα θα βρεις σε κάθε σχέση, περνούσα πολύ ωραία μαζί του και τον αγαπούσα πολύ! Γι αυτό και μου έιναι τόσο δύσκολο να τον ξεχάσω.. Είναι φυσιολογικό τώρα που έχουμε χωρίσει και μου λείπει να μην βλέπω τίποτα απ όλα αυτά αλλά να θυμάμαι μόνο τα θετικά, να τον έχω εξειδανικεύσει και ν αναπολώ? Πραγματικά το χω απορία, τυχαίνει και σ εσάς ή θέλω μούντζες που δεν ξεκολλάω?