ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διατηρώ μια ελεύθερη σχέση,κάποιους μήνες τώρα,η οποία περιλαμβάνει ότι και μια κανονική,χωρίς την δέσμευση.Τον άνθρωπο αυτό τον εκτιμώ και ταιριάζω μαζί του αρκετα.Θεωρητικα,είμαστε ελεύθεροι να συσχετιστούμε και με αλλά πρόσωπα,αλλά δεν το κάνουμε,καθώς από πλευράς μου,δεν είναι του τύπου μου,και από πλευράς του,θέλει κάτι παραπάνω και είναι μάλλον ερωτευμένος.Επιπροσθετως έχουμε συμφωνήσει πως άμα συμβεί,οφείλουμε να το αναφέρουμε,από άποψη ειλικρίνειας.Στην παρουσα φάση,και συγκεκριμένα τον τελευταίο μήνα,με διεκδικεί έντονα ένας άντρας,από το ευρύτερο φιλικό μου περιβάλλον(πράγμα που το γνωρίζει ο άνθρωπος που έχω,την ελεύθερη αυτή σχέση) και με τον οποίο δεν έχω ούτε μισό κοινό.Γνωριζω πως δεν μου κάνει,για πολλούς λόγους,παρόλα αυτά νιώθω μια έντονη έλξη..που άμα αφεθω,κατ'ανάγκη θα συσχετιστω με δυο άντρες παραληλλα,πράγμα που δεν το θέλω.Επομενως θα πρέπει να αφήσω αυτόν που υπάρχει ήδη στην ζωή μου.Στο μυαλό μου,φαντάζει αδιανόητο να αφήσω τον άνθρωπο που επικοινωνώ για κάποιον που απλά με ελκύει ερωτικά,αλλά διερωτώμαι,μήπως στα 25 μου δεν θα έπρεπε να με νοιάζουν όλα αυτά και να κάνω ότι νιώθω;Να σημειώσω πως ως τώρα,έκανα πάντα ότι ένιωθα,και επωμιστηκα σαφώς τις συνέπειες.Πλεον θέλω να κάνω ότι μου αξίζει.Που το χάνω ;