ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πείτε μου ειναι πρόβλημα να μην θέλω να κανω σεξ ούτε με άντρες ούτε με γυναίκες; Ξέρω τι θα σας έρθει στο νου, η κτηνοβασία, ούτε αυτό, καμιά σχέση. Δεν νιώθω σεξουαλική ελξη ποτε. Δεν θέλω κανένα. Λέω ότι δεν θέλω ούτε γυναικες γιατι οταν συνειδητοποίησα ότι δεν με ανάβει σεξουαλικά κανένας άνδρας, είπα να το ελέγξω,να κοιτάξω μπας και ειμαι ομοφυλόφιλη. Ούτε αυτό. Βασικα σιχάθηκα τις γυναικες, βλέποντας λεσβιακό σεξ, κόντεψα να ξεράσω, ούτε να φιλιούνται δεν αντεχω να τις βλέπω. Επομένως είμαι στρέιτ αλλά δεν νιώθω ότι θέλω να κανω σεξ με κανέναν. Αντιλαμβάνομαι ότι ειναι πρόβλημα, συγκριτικά με τους υπόλοιπους...ανθρωπους που το κάνουν, εγώ ειμαι προβληματική. Όμως η έλλειψη σεξ δεν παρεμποδιζει την ζωή μου. Λειτουργώ φυσιολογικά, κανονικά, παω στην σχολή, μου αρέσει το αντικειμενο μου πολύ, ειμαι σχετικά ευχάριστο άτομο με χιούμορ, τα παιδιά μου λενε ότι ποτε δεν βαριούνται την παρέα μου, είμαι πολύ υπεύθυνη σαν άτομο, γενικά ποτε κανεις δεν θα ελεγε αν με γνώριζε ότι ποτε δεν κανω σεξ και δεν το θέλω. Φαίνομαι κανονικός άνθρωπος. Και ειμαι. Εκτός από την μη τέλεση αυτής της πράξης φυσικά. Δεν ειναι ότι δεν αρέσω. Πέντε διαφορετικά άτομα μου είχαν ζητήσει να βγούμε σε διάφορες χρονικές στιγμες, δυο δεν βλεπονταν και ιδιαιτερα, αλλά οι άλλοι τρεις ήταν μια χαρά, εμφανισιμοι, ευχάριστοι και με τρόπους. Αρνήθηκα και τις πεντε σαφώς γιατι απλά δεν ηθελα. Τους έβλεπα και μου ήταν παντελώς αδιάφοροι. Τους βαριόμουν απίστευτα. Θεωρούσα και το θεωρώ ότι δεν εχω καμιά δουλεια να ασχολούμαι εγώ μαζι τους, κι αυτοί μαζι μου. Και σε άλλες διάφορες στιγμες πιάνω τον εαυτό μου και τον ρωτάω: > κι απαντω όχι, ειλικρινά όχι. Δεν ξερω πια τι φταίει. Σε ψυχολόγο δεν παω εννοείται. Αφενός γιατί τους φοβάμαι αφετέρου γιατι δεν εχω λεφτά να ξοδεύω εκεί. Έχω σκεφτεί να γίνω μοναχή. Να παω σε κάποιο μοναστήρι. Δεν σπουδάζω θεολογία, καμιά σχέση, ειμαι στο χημικο, αλλά αφού δεν προβλέπεται να παντρευτώ, ας μονασω καλύτερα.