ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν νιωθω πια οπως ενιωθα για σενααπλα σε σκεφτομαιδεν αισθανομαι την αναγκη να σε δω πια τοσο εντονααπλα σε σκεφτομαικαποιες φορες ξεχναω και το προσωπο σουαλλα σε σκεφτομαι.Αναρωτιεμαι αν θα σε ξαναδωτο σκεφτομαι συνεχειαΒαθια μεσα μου ισως και να μου ειναι πλεον αδιαφοροΣκεφτομαι συνεχεια πως....οτι κι αν γινει,δεν θα ειναι το ιδιο.γιατι ο ερωτας για τον οποιο τονισες πολλες φορεςπως ενιωθες για μενα..ο ερωτας λοιπον..ειναι μια κατασταση που βιωνεται χωρις αναβολεςδεν χοραει μεσα της την παραμικρη σπιθα αναβολης και αναμονης.Ο ερωτας γινεται κυριαρχος σε μυαλο και σωμα..σε ψεκάζει με μια μυρωδια την οποια ακολουθας με κλειστα τα ματια,βρισκομενος στην κατασταση της πιο εθιστικης μεθης.Καταλαβαινεις πλεον,φανταζομαι γιατι σε διορθωνα οταν μου μιλαγες για ερωτα.Υποννοησες πως με ηθελες πιο πολυ..οτι αυτο πιστευες.Αν ισχυε αυτο δεν θα μου εμοιαζες..δεν θα εμπαινες καν στη διαδικασια.Δεν σε κατηγορω!Μια αναλυση κανω...για μενα,για σενα,για τον κοσμο που διαβαζει τη στηλη...δεν ξερω και δεν με νοιαζει..Απλα οφειλω να ομολογησω πως θα ηθελα αν οι δρομοι μας ξαναφερουν κοντα...να ειμαστε πολυ ειλικρινεις ο ενας απεναντι στον αλλον.