ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω ένα βασικό '' πρόβλημα '' στην επικοινωνία μου με τους άλλους ανθρώπους και δεν ξέρω πως να το λύσω. Λοιπόν είμαι πάρα πολύ αυθόρμητη και το χιούμορ μου πολλές φορές μπορεί να μην γίνει αντιληπτό. Μπορώ να κάνω πλάκα σε κάποιον για κάτι αρνητικό που έχει για παράδειγμα για να τον πειράξω αλλά χωρίς κακία χωρίς κοροιδια, απλά επειδή μου ήρθε να τον πειραξω. Η ας πούμε να απαντήσω απότομα σε κάποιον ή να πω σε κάποιον να κάνει κάτι και να με παρεξηγησουν ενώ στην πραγματικότητα να ήθελα να εκφραστώ με άλλο τρόπο και αν θα απανταγα απότομα θα το έκανα πάλι σε στυλ πλάκας. Αλλά δεν με καταλαβαίνουν οι άλλοι και είτε παρεξηγούνται είτε βγάζουν λάθος συμπεράσματα για εμένα. Δεν έχω την απαίτηση να με καταλάβει ο άλλος και ειδικά αν δεν είναι δικός μου άνθρωπος αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι. Έχω σε απίστευτο βαθμό αυθόρμητο λόγο, και δεν σταματάει με τίποτα. Αν δω και ενοχληθεί κάποιος του εξηγώ πως έχουν τα πράγματα με εμένα να λυθεί το θέμα αλλά έχω τύψεις που είπα κάτι ας πούμε και τον έφερα σε δύσκολη θέση. Το χειρότερο μου είναι να φέρνω ανθρώπους σε δύσκολη θέση. Και τα κατάφερα. Σήμερα. Πάλι για πλάκα. Αισθάνομαι απαίσια, είπα σε κάποιον μεγάλη χοντράδα σε στυλ χιούμορ και ενοχλήθηκε. Μου είπε πως όλα εντάξει και ότι δεν τον ενόχλησε αλλά το είδα στο βλέμμα του πως έκανα μαλάκια.Το σκεφτομαι όλη μέρα. Θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Ντρέπομαι να τον κοιτάξω. Πως σταματάει αυτό;;;;;;;;;;;;;;