19.3.2013 | 03:51
αυτο.
αυτο που σε κοιταω και δεν με νοιαζει να δω τιποτα αλλο. αυτο που σε κοιταω και δεν νιωθω κανεναν αλλον τριγυρω. αυτο που με ακουμπας και ανατριχιαζω. αυτο που μου μιλας και ακουω μονο εσενα. αυτο που διστακτικα σε αγγιζω και νιωθω πως παιρνω την δοση μου απο σενα και εχω πλεον μερικα αποθεματα ευτυχιας ακομα και για βδομαδες. αυτο που δεν μας εχει αγγιξει αυτη η γενια και οσες φορες εχουν υπαρξει στιγμες μεταξυ μας ειναι μονο απο κοντα. οχι λογια. οχι μηνυματα. οχι λαικ. μονο στιγμες. ναμοιραζομαστε τις ντροπαλες επιθυμιες. να μοιραζομαστε τις κραυγαλεες αμηχανιες. αυτο που υπαρχουν τοσα και δεν τα καταλαβαινει κανεις. αυτο που θα μπορουσε ναυπαρξει μεταξυ μας αλλα δεν το κυνηγαει κανεις. αυτο που μας τραβαει και αυτο που μας απωθει. αυτο που μας ιντριγκαρει και αυτο που μας τρομαζει. αυτο που ειναι μονοδικο μας και δεν μπορει να εξηγηθει. αυτο που εκρυβε μεσα του εκεινο το φιλι. αυτο που χαιρεσαι απλα που υπηρξε. και ας μην μπει ποτε σε σχεση. αυτο που μαλλον δεν ειναι τοσο απτο. τοσο πρακτικο. τοσο λειτουργικο. αλλα υπαρχει. και ειναι τοσο εντονο. τοσο ομορφο. τοσο μοναδικο.Κ.Φ