ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διάβασα πριν λίγο την εξομολόγηση μιας κοπέλας που αναφέρεται στην ποιότητα των ταλαιπωρημένων της μαλλιών και ήθελα να πω πως μερικές κοπέλες χάνουν το μέτρο. Αν δηλαδή το είχαν ποτέ. Δεν αναφέρομαι στη συγκεκριμένη κοπέλα αφού δεν την ξέρω αλλά σε κοπέλες του κύκλου μου και είναι κάτι που παρατηρώ από παλιά.Παράδειγμα είχα μία φίλη στο Λύκειο που είχε εξαιρετικής ποιότητας και υφής καστανόξανθα και ίσια μαλλιά. Ήταν ένα από τα πολύ δυνατά χαρακτηριστικά της και χαιρόσουν να τα βλέπεις. Πλακώθηκε μετά στα ντεκαπάζ και στις βαφές, τα άλλαζε κάθε τρεις και λίγο. Τη μία μαύρα, την άλλη κόκκινα, μετά ξανθά, μπλε, πράσινα, ότι να 'ναι. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τα κατέστρεψε. Είχαν γίνει σαν το σύρμα εκείνο για της κατσαρόλες το ψιλό, το ατσαλόμαλλο που λένε. Στεναχωρήθηκα πολύ. Η ίδια δεν φαινόταν να καταλαβαίνει πως το αποτέλεσμα καμίας από όλες αυτές τις βαφές δεν ήταν ομορφότερο από το φυσικό και δεν έχει τόσο να κάνει με το χρώμα όσο με την υφή. Στην τελική αν θες ντε και καλά να το κάνεις πήγαινε σε κάποιον ειδικό, σ' ένα καλό κομμωτήριο και δίνε χρόνο στα μαλλιά σου να συνέλθουν από το σοκ αυτό, βαφή πάνω στη βαφή και ξανά βαφή και ντεκαπάζ και δώσ’ του!Το ίδιο συμβαίνει βέβαια και με το μακιγιάζ που έχει τύχει πραγματικά να αισθάνεσαι άσχημα για κάποιες κοπέλες στην παρέα που βάφονται σε βαθμό να μοιάζουν με κλόουν. Μέτρο κορίτσια! Το υλικό που χρησιμοποιείς πρέπει να χάνεται στα φυσικά χαρακτηριστικά του προσώπου. Να λειτουργεί βοηθητικά και όχι να καταλήγει να γίνεται μάσκα πίσω από την οποία κρύβεσαι. Φαίνεται πως ορισμένες γυναίκες βλέπουν συνέχεια ατέλειες ακόμα και μετά το τρίτο και τέταρτο χέρι.Και αφού τα έγραψα όλα αυτά, που είναι πράγματα δύσκολο έως αδύνατο να πεις απευθείας σε κάποια γιατί μάλλον θα παρεξηγηθεί και θα την κάνεις να αισθανθεί κι αυτή άσχημα και δεν είναι αυτός ο σκοπός, να γράψω και το τελευταίο. Αφήστε τα φρυδάκια σας σε ησυχία. Μερικές γυναίκες δηλαδή, τα βγάζουν και τα ξανά βγάζουν προσπαθώντας να τα διορθώσουν ή να τους δώσουν κάποιο σχήμα και στο τέλος καταλήγουν ή να έχουν άσχημο σχήμα, ή να έχουν ένα πολύ-πολύ λεπτό πράμα σα το μουστάκι του John Waters ή να μην έχουν πια καθόλου φρύδια και πιάνουν μετά να τα βάφουνε με το μολύβι γιατί δεν έχει μείνει τίποτα! Θα σας πω ένα πράμα, εγώ που είμαι άντρας ένα από τα χαρακτηριστικά που μπορεί να με κάνουν να κολλήσω ή να ξενερώσω τελείως, μα τελείως όμως, είναι τα φρύδια μιας γυναίκας. Προτιμώ χίλιες φορές να είναι εντελώς άβγαλτα ή πολύ ελαφρά περιποιημένα, που κάνουν μια γυναίκα πιο γλυκιά, πιό φυσική, πιό νέα, παρά να είναι σα την 90-χρονη γιαγιά μου που δεν της φυτρώνουν πια! Βλέπεις κοπέλες που γενικότερα μπορεί να είναι πανέμορφες κι έχουν βγάλει τα φρύδια τους με τόσο λάθος τρόπο, λές και προσπαθούν βάλουν τρικλοποδιά στον ίδιο τους τον εαυτό! :D Τις βλέπεις και λες, Παναγία μου, τι έκανε στον εαυτό της;;Αν δεν ξέρετε να το κάνετε, δεν είναι κακό. Δεν έχουμε όλοι ταλέντο σε όλα τα πράγματα. Εντοπίστε μία γυναίκα που έχει καλοσχηματισμένα φρύδια, ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟ (!) και ζητήστε της να σας βοηθήσει ή απευθυνθείτε σε κάποια επαγγελματία (πραγματική επαγγελματία) αφού πρώτα δείτε δείγματα της δουλειάς της. Το πιό σημαντικό όμως, αν γίνει λάθος ΜΗ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ προσπαθώντας διαρκώς να το διορθώσετε!!! Δώστε χρόνο στα φρυδάκια σας να αναγεννηθούν και τότε προσπαθήστε ξανά! Μικρές αλλαγές, baby steps!! :DΣημείωση, λάθη δεν κάνουν μόνο οι γυναίκες. Παλιότερα είχα διαβάσει για τις τραγικές στυλιστικές επιλογές των ανδρών το παρακάτω άρθρο, εδώ στη Lifo, το οποίο με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Πρέπει όλοι να είμαστε ανοιχτοί στις καλοπροαίρετες συμβουλές γιατί όσον αφορά την εμφάνιση, πολλές φορές αυτό που βλέπουμε εμείς απέχει πολύ από αυτό που βλέπουν όλοι οι άλλοι. http://www.lifo.gr/articles/fashion_articles/99806