26.1.2015 | 06:11
Το Βαλς των χαμένων ονείρων.
Μπορεί να μην το δεις ποτέ αλλά απο την μια αναρωτιέμαι και γιατί γράφω, αν είναι να μην το δεις ;Θα θελα να στο διαβάζω ενω θα ξαπλώνεις στο μονό κρεβάτι που έχω στο δωμάτιο και εγώ θα κάθομαι στα αριστερά σου σκυμμένος στο λαπτοπ ενώ ταυτόχρονα θα βάζω μουσική για να συνοδεύει το βαλς των ματιών μας όταν κοιταζόμαστε...θα στο διαβάσω ενώ θα παίζει το τραγούδι μας..το βαλς..Έχουμε ζήσει τόσα ρε πούστη και ταυτόχρονα τίποτα ..Ανταλλάξαμε βλέμματα ευτυχίας ρε και κάνεις πως δεν μας αξίζει ακόμα..και πότε θα αξίζει; Όταν μάθεις οτι δεν μου απομένει χρόνος να έρχεσαι να μου αλλάζεις τις πάνες...ξύπνα τώρα και έλα που μπορώ και κάνω ένα ελικοπτεράτο παραπάνω,να σε τραβάω εγώ να πάμε μια βόλτα ενώ εσυ θα βαριέσαι να κουνηθείς και θα θές να λιώσεις κάτω απο τα παπλώματα,να παίζω με τα μαλλιά σου και σενα να σε παίρνει ο ύπνος τόσο γλυκά, να σου φτιάχνω το πρωινό τραπέζι και ενώ τρώμε να σηκώνομαι για να νιώσω τα χείλη σου γιατί αλλιώς δε κατεβαίνει μπουκιά...και εσύ ξέρεις τι θα κανεις;...θα... είσαι ο άντρας μου!