Γενικά, κάνεις κάτι για τον ευατό σου, για εσένα; Και αν ναι ποιά είναι αυτά;
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Γενικά, κάνεις κάτι για τον ευατό σου, για εσένα; Και αν ναι ποιά είναι αυτά;
Δεν είναι ανησυχητικό αυτό που βιώνεις, απλά ξύπνησες νωρίτερα, την ώρα που οι γύρω σου κοιμούνται ακόμη όρθιοι. Τώρα που βλέπεις την ζωή σου διαφορετικά, εκμεταλεύσου το να κάνεις ενδιαφέροντα πράγματα στη ζωή σου από εδώ και περα και με ενδιαφέροντες ανθρώπους. Μεγάλη τύχη που "ξύπνησες" στα 25 σου.
Νομίζω ένα ταξίδι θα ήταν ότι πρέπει.
Κλείσε τα μάτια και φαντάσου τον εαυτό σου μεγάλο σε ηλικία στο νεκροκρέβατο , φαντάσου ότι έκανε για αλλά 55 χρόνια τη ζωή που κάνεις αυτές τις μέρες και σκέψου τι διακυβευεις όσο τη συνεχίζεις .Δεν είναι τρομαχτικό ; Να ζεις χωρίς να εμπιστεύεσαι κανέναν ,να μην νιώθεις ευγνωμοσύνη για τίποτα από αυτά που έχεις με αποτέλεσμα να τα διώχνεις.Φοβασαι , φοβάσαι πολύ , θεωρώ πως κυνηγάς τη τέλεια ασφάλεια και χωρίς να αναλύσω τι άλλο μου βγάζει το γραπτό σου ,μπορώ να σου πω ότι υπεκφευγεις το πιο ωραίο συναίσθημα μετά την αγάπη τον πόνο .Όταν το αγκαλιάσεις και το αποδεχτείς θα βρεις νόημα σε όλα .
Θεωρώ ότι είναι απλώς μια φάση της ζωής σου που νιώθεις έτσι. Δεν θα είναι έτσι συνεχώς με τη προϋπόθεση ότι θα κάνεις κάτι. Προσπάθησε να βρεις να κάνεις δραστηριότητες που σε ικανοποιούν και σιγά σιγά θα αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα. Δε νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δε έχει περάσει από τη φάση που έχεις περάσει εσύ!