ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τους ανθρωπους στην ζωη μου τους σεβομαι οσο και τον εαυτο μου,απο αγνωστους μεχρι γνωστους,συγγενεις,φιλους,συντροφους ομως αισθανομαι σαν καπου να ειμαι το κοροϊδακι ολων,το καλο κοριτσι που δεν χαλαει χατιρι σε κανεναν,που παντα εχει εναν μαγικο τροπο να δινει τις καταλληλες συμβουλες...Παρολα αυτα ειμαι παντα μια επιλογη καβατζας,κάποια που πολλές φορες εχει σταθεί σε πληγωμενους ανθρωπους και την έχουν "παρατήσει"για να συναναστρεφονται με πρόσωπά τα οποια τους έχουν φερθεί με τον χειρότερο τροπο.Οσο και να προσπαθω δεν καταληγω σε ενα συμπερασμα αλλα σε πολλα:Μηπως ειμαι βαρετη;Μηπως παρα ειμαι καλη;Μηπως ετυχε να γνωρισω τετοια ατομα;Μηπως υπαρχει εντονη αχαριστια στις μερες μας;Μηπως εχουν μαζοχισμο;Το μονο σιγουρο ειναι οτι ακρη δεν βρισκω,ξερω οτι θα εχετε ζησει και εσεις κατι παρομοιο,αν καταληξατε ομως σε καποιο συμπερασμα απο δικη σας εμπειρια θα με ενδιεφερε να το μοιραστείτε μαζι μουΚαθε γνωμη ειναι πολύτιμη