ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.5.2019 | 18:38

Βέβαιος χωρισμός

Γνώρισα την κοπέλα μου στο χωριό από όταν ήμασταν 16.Τώρα είμαστε 18 και αυτή σπουδάζει Αθήνα και εγώ είμαι φαντάρος στην Αθήνα επίσης.Σε λίγο καιρό απολύομαι και αυτή θέλει να μείνω Αθήνα.Αυτή όμως δεν έχει τίποτα να κάνει στο χωριό ενώ εγώ έχω τα χωράφια εκεί και ούτε θέλω να κάνω τίποτα άλλο στη ζωή μου ούτε και ξέρω.Τι πρέπει να κάνω;Να φάω στη μάπα την Αθήνα και τα ενοίκια και να δουλεύω ντελίβερι και γκαρσόνι για να είμαι μαζί της ή να φύγω για το χωριό και τα χωράφια μου και όπου μας βγάλει;
8
 
 
 
 
σχόλια
Είσαι μόνο 18. Σπούδασε κάτι που μπορεί να σου φανεί χρήσιμο και προσπάθησε μήπως οι μόνες σου επιλογές δεν είναι το γκαρσόνι η ο ντελιβερας ή ακόμα και τα χωράφια. Μην επιλέξεις να είσαι ανειδίκευτος εργάτης, είναι κρίμα, δώσε μια ευκαιρία στον εαυτό σου.
Η κοπέλα κάποια στιγμή θα τελειώσει τις σπουδές της και ίσως και η ίδια επιστρέψει στο χωριό όπου εσύ θα εργάζεσαι κάνοντας κάτι απολύτως χρήσιμο, κάτι που εσύ θα απολαμβάνεις. Για ποιο λόγο να παραμερίσεις το δικό σου όνειρο στο βωμό των δικών της σπουδών και της πραγματοποίησης των δικών της -υποθέτω- ονείρων, και ειδικότερα στην περίπτωση που αυτά μπορούν να συνδυαστούν;Θα μπορούσατε να δοκιμάσετε την σχέση από απόσταση, όταν οι δουλειές στα χωράφια λιγοστεύουν και τα οικονομικά το επιτρέπουν θα την επισκέπτεσαι στην Αθήνα και τις γιορτές και τα καλοκαίρια θα είστε μαζί στο χωριό. Εάν αξίζει, προσπαθείτε, εάν ο καθένας κρατήσει το "εγώ" του, δεν θα υπάρξει ποτέ "εμείς" :)
Άλλο έχω και βάζω τα σκλαβάκια να τα δουλεύουν (si bon...) κι άλλο τα δουλεύω μόνος για να νιώσω ένα με τη φύση μπλα μπλα....Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν έγιναν τυχαία αστικές οι κοινωνίες, η αυξανόμενη απαξίωση των αστικών περιβαλλόντων που διαβάζω εδώ έχει περισσότερο να κάνει με την κρίση την μισθολογική, την υποβάθμιση του αστικού τοπίου λόγω εγκατάλειψης κι αναρχοποίησης, και την εγκατάλειψη της όποιας αστικής ευγένειας.Κανένας πάντως δεν υποχρεώνει κάποιον να ζει όπως περιγράφεται στο πρώτο ποστ περί Αθήνας. Πχ. τηλεόραση δεν είναι ανάγκη να βλέπεις, κι άλλωατε είναι ίδια και στην επαρχία. Επίσης η βόλτα σε τυποποιημένα παρκάκια δεν είναι μονόδρομος, όταν υπάρχουν πολλαπλές επιλογές (Υμηττός, Ρέμα Ποδονίφτη, θαλάσσιο μέτωπο, Πειραική, Λυκαβηττός κλπ κλπ)Η έλλειψη προσωπικής ζωής στην Αθήνα σε σχέση με την επαρχία είναι έλλειψη δυνατότητας κοινωνικοποίησης, εφόσον βασίζεται στο ότι στην επαρχία θα σε λούζεται ο άλλος θελοντας και μη!Γενικώς η θέση μπάζει και νομίζω (εγώ προσωπικά) είναι υπεραπλούστευση το γιούπι τι καλά στο χωριό.
Εφόσον η συγκέντρωση πληθυσμού στα αστικά περιβάλλοντα ξεπέρασε τα όρια των υποδομών εδώ και χρόνια είναι φυσικό η ανθρωπινή ελευθερία να υποβαθμίζεται.Το κερασάκι στην τούρτα είναι ο οικονομικός ξεπεσμός και η αποξένωση που με μαθηματική ακρίβεια είχε προβλεφθεί δεκαετίες τώρα.Στις μέρες μας όμως έχουμε την τεχνολογία που έχει φέρει τις ευκολίες ακόμα και στο πιο απομακρισμένο κατσικοχώρι.Τώρα κάτι επιχειρήματα περί παρεμβατισμού από την τοπική κοινωνία τα ακούω βερεσέ.Ποτέ κάτι τέτοιο δεν αποτέλεσε πρόβλημα για μένα.Ούτε η έλλειψη δυνατότητας κοινωνικοποίησης γιατί ούτε όλοι οι άνθρωποι είναι κοινωνικοί αλλά και ούτε είναι τόσο δύσκολο στις μέρες μας να φύγεις για διακοπές όπου θες στον κόσμο.
Τι όμορφα που βλέπω τώρα τελευταία εδώ στο φόρουμ ότι ο πληθυσμός μας σιγά σιγά ανατρέχει στο αγροτοποιμενικό σύστημα των κολίγων του 19ου αιώνα! Το όραμα των σοβιέτ τώρα δικαιώνεται!
Πολύ λογικό συμπέρασμα.Ξυπνάς με Παναγίες.Τσιμπάς το λεωφορείο ή το μετρό σαν τη σαρδέλα στριμωγμένος για να φτάσεις στο κάτεργο και να ασχοληθείς κυρίως με δευτερογενείς τομείς μιας ξεχαρβαλωμένης για αυτό το λόγο οικονομίας.Επιστρέφεις με παρόμοιο τρόπο στο κλουβάκι σου,βγαίνεις βόλτα στα άτεχνα σχεδιασμένα παρκάκια.Πιθανότατα βλέπεις τις ίδιες ανούσιες εκπομπές με τα υπόλοιπα στρατιωτάκια.Οι μισθολογικές διακυμάνσεις δεν εξαρτώνται άμεσα από τον κόπο σου αλλά από τα τερτίπια της οικονομίας και του κάθε άσχετου εργοδότη.Στο χωράφι ασχολείσαι με την πρωτογενή παραγωγή,είσαι τρομερά πιο ευέλικτος και αν έχεις μυαλό στο κεφάλι σου αποφεύγει πολύ πιο εύκολα τα σκαμπανεβάσματα της οικονομίας.Πουλάς την παραγωγή σου σε μεγαλοεταιρεία ή συμμετέχεις σε κάποιο συνεταιρισμό.Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει από "το όραμα των σοβιέτ" που αναφέρεις αλλά τώρα είναι αργά για πολλούς.
Scroll to top icon