ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μου στέλνει η πρωην μήνυμα μες στην καλή χαρά. Αχ, κρίμα δεν θα μπορέσω να σας δω, να περάσεις όμως τέλεια, καλά χριστούγγεννα! και κάτι τέτοιες αρλούμπες. Συνειδητοποιώ, πως μήνες, μήνες, μήνες σερνόμουν απο πίσω της, παρακαλούσα με τον τρόπο μου για μια συνάντηση, μέχρι και δώρο της πήρα για τη γιορτή της που φυσικά δεν καταδέχτηκε να έρθει για να το πάρει. Συνειδητοποιώ ακόμα πως τους τελευταίους μήνες ειδικά με τρέχει σαν μαλάκα. Δεν με βλέπει, αν και πάντα της προτείνω πράγματα, και πάντα βάζει προτεραιότητες άλλους και άλλες δραστηριότητες, αλλά δεν κόβει και την επαφή τελείως και καλά είμαστε φιλαράκια. Συνειδητοποιώ επίσης πως δεν είναι χαζή και ξέρει πολύ καλά, πως κατα βάθος έχω ακόμα αισθήματα και κατα βάθος κολακεύεται και ας μην την είχα για τέτοια και όμως είναι τέτοια. Και συνειδητοποιώ πόσο βλαμένος άνθρωπος είμαι τελικά. Θέλω να ξεκόψω απο αυτή και να συνεχίσω τη ζωή μου. Θέλω να καταφέρω το χρόνο που έρχεται να την τελειώσω στο μυαλό και στην καρδιά μου. Βρίστε ελεύθερα, γιατί μόλις συνειδητοποίησα οτι ειμαι ΠΟΛΥ ΜΑΛΑΚΑΣ ΤΕΛΙΚΑ. Μιλάμε για απίστευτο ΜΑΛΑΚΑ. Θέλω απλός να μαζέψω τα κομμάτια της χαμένης μου αξιοπρέπειας και να απομακρυνθώ απο αυτήν μια για πάντα, γιατί έγινε απίστευτα τοξική πια. Ξέρω, πως κατα βάση, όλα είναι μια απόφαση. Νομίζω, πως ο λόγος που δεν μπορώ να ξεκόψω, είναι πως είμαι πολύ αυστηρός άνθρωπος με τον εαυτό μου και συνεχεια γυρίζω στο μυαλό μου, τί δεν έκανα στη σχέση, τα "λάθη μου" που την απομάκρυναν, στην ουσία έχω πάρει εγώ όλο το βάρος για το χωρισμό, σαν να ήτανε αυτή αμέτοχη σε όλο αυτο. Και συνειδητοποιώ, πως έχω πάρει αυτό το ρόλο, γιατί αυτο το σίχαμα με έβαλε σε αυτό το ρόλο, όταν με χώρισε, μετά απο 4μιση χρόνια σχέση, γιατί ήταν πιο εύκολο για εκείνη να φύγει ρίχνοντας τα όλα σε εμένα, πως άλλαξα, πως νιώθει κενή, ένα μεγάλο βάρος στην καρδιά, στην ουσία όμως χωρίς ποτέ να μου πει το λόγο που φεύγει. Μεγάλο καθίκι. Μεγάλο καθίκι, παιδιά, και εγώ ένας απίστευτος μαλάκας.Το μόνο που εύχομαι είναι να μαζέψω τα κομμάτια μου, να σταματήσω, επιτέλους, να μαστιγώνω τον εαυτό μου για το τέλος της σχέσης μας και να συνεχίσω τη ζωή μου. Γιατί πέρασαν σχεδόν 2 χρόνια. Βρίστε ελεύθερα μπας και συνέλθω επιτέλους. Χάρη θα μου κάνετε!