ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σκέφτομαι ότι ο έρωτας είναι αυτοκαταστροφή και μπορεί να φτάσει μέχρι την καταστροφή του αντικειμένου του πόθου. Βασίζεται σε κάποιου είδους διαστροφή και στρεβλή αντίληψη της πραγματικότητας. Η αλήθεια παραποιείται και διασύρεται. Αν δεν ξεπεράσεις τα όρια, τότε δεν ήταν έρωτας ή εσύ δεν μπόρεσες να τον φορέσεις. Σε έσυρε αντί να τον κουβαλήσεις. Η αγάπη είναι άλλο πράγμα. Η αγάπη είναι αυτοθυσία αλλά και προστασία. Όταν αγαπάς, είσαι έτοιμος να πεθάνεις για τον άλλον αλλά προσέχεις τον εαυτό, για να μην προκαλέσεις πόνο στον άνθρωπό σου αλλά και για να χαίρεσαι τις στιγμές μαζί του. Ο ερωτευμένος, αν κινδυνέψει, θα σκοτώσει είτε τον άλλον είτε τον ίδιο τον έρωτά του. Αυτός που αγαπάει, δε θα σκοτώσει ποτέ την αγάπη του, θα μάθει να ζει με τον πόνο που η έλλειψη του ετέρου ημίσεος του προκαλεί. Αυτή είναι μια αρρωστημένη εκδοχή του έρωτα, λογοτεχνική θα έλεγα, περισσότερο αποδίδει την έννοια του "πάθους" παρά του έρωτα. Ο πραγματικός έρωτας είναι να λούζεις τα μαλλιά σου με τ' αστέρια, να φεγγοβολούν τα μάτια σου ήλιους και να κρατάς στις χούφτες σου φεγγάρια, μόνο και μόνο για να τα χαρίσεις στον αγαπημένο σου. Ο πραγματικός EΡΩΤΑΣ δεν μπορεί παρά να έχει στον πυρήνα του αγάπη, γιατί ο πραγματικός έρωτας είναι Θείος, είναι βάπτισμα στην αθανασία, δείπνο με τους αγγέλους, είναι ζωή.