Πόσο μου αρέσει να διαβάζω τέτοιες εξομολογήσεις. Μου δίνουν ελπίδα οτι δεν είναι όλοι στενόμυαλοι και ελληναράδες σε αυτή τη χώρα. Μπράβο σε εσένα αρχικά γιατί φαντάζομαι ότι δεν σου ήταν εύκολο και μπράβο και στην οικογένεια που σε υποστηρίζει. Γιατί να ξέρεις μας έχουν φέρει σε σημείο να φοβόμαστε να εκφράσουμε την διαφορετικότητα μας ενώ προσωπικά δεν βρίσκω καν άξιο λόγου το "Είμαι γκέι". Ε και? Δεν διαφέρεις από κανέναν. Δυστυχώς ομως βρίσκεσαι σε μία χώρα που καταδικάζει την διαφορετικότητα αλλά είσαι τυχερός που οι δικοί σου άνθρωποι δεν ανήκουν σε αυτούς που όταν θα το μάθουν θα κάνουν λες και έχεις λέπρα. Σε δέχονται ακριβώς όπως είσαι. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο στη ζωή σου.
23.8.2017 | 15:55
Coming out
Επιτέλους! Εφτασε η στιγμή! Ακόμα να το πιστέψω! Δεν περίμενα πως θα φτάσει ποτέ αυτή η στιγμή! Ναι! Τα κατάφερα! Είμαι περήφανος! Δύο χρόνια πριν, ούτε που μου περνούσε από το μυαλό η ιδέα πως θα έφτανα κάποια στιγμή σε αυτή την κίνηση. Πριν μερικές εβδομάδες είπα στην αδελφή μου πως έιμαι gay και το περασμένο Σάββατο μίλησα για πρώτη φορά στην μητέρα μου για αυτό. Η αδελφή μου; Υποστηρικτική, όπως περίμενα. Η αντίδραση της μητέρας μου; "Δηλαδή να μην περιμένω εγγόνια από εσένα;" μέσα σε ένα χιουμοριστικό κλίμα. "Εντάξει, παιδί μου. Εισαι μεγάλο παιδί, δεν είσαι κανένα μωρό. Ξέρεις τι θέλεις." Εντάξει, μαμά. Το ένιωθα πως θα ήσουν υποστηρικτική. Μου έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη και σε ευχαριστώ πολύ για αυτό! Από τότε που χάσαμε τον μπαμπά, στάθηκες σε εμένα και στα αδέλφια μου σαν μητέρα, αλλά και σαν πατέρας, με τον καλύτερο τρόπο! Ξέρω ότι έχεις μια πικρία μέσα σου, την οποία δεν ήθελες να μου εκφράσεις... Ελπίζω με τον καιρό να καταλάβεις πως δεν έχει αλλάξει τίποτα. Πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι κάτι το επουσιώδες για να μας καθορίζει ως ανθρώπους. Σε ευχαριστώ!
2
