ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο Πατέρας μου όταν είμουν παιδί με αγαπούσε πάρα πολύ και ακόμα με αγαπάει. Όταν είμουν παιδί λοιπόν μου συμπεριφερώταν πολύ στοργικά σαν πατέρας παίζαμε μαζί όλη την ώρα. Μόνο που ο πατέρας μου έχει ένα μικρό θεματάκι. Θυμάμαι που έκανε την μητέρα μου να κλαίει ενώ έπινε αλκοολ. Αυτό στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου μου δημιούργησε στρες και ρήξη με τον Πατέρα μου, όπως και ιδιαίτερα μεγάλο φόβο διότι θεωρούσα ότι έπρεπε να υπερασπιστώ τη μητέρα μου. Στη συνέχεια, λοιπόν, άρχισα να μισώ τον Πατέρα μου, διότι τον θεωρούσα κακό, ταυτόχρονα προσπαθούσα από ενοχή να τον δικαιολογήσω με αποτέλεσμα να δημιουργήσει αυτό εσωτερική σύγκρουση. Για παράδειγμα έλεγα μα είναι καλός ή μάλλον όχι δεν είναι γιατί κάνει αυτό και αυτό και αυτό). Ενηλικας τώρα πια τον αποδέχομαι έτσι όπως είναι γιατί πολύ απλά, έχει τους λόγους του που είναι έτσι και είμαι ίδια με αυτόν όπως και με την μαμά μου. Για την ακρίβεια έχω τα χρώματα της μαμάς μου, και τα μάτια του πατέρα μου όπως και τον σωματότυπο του. Λυνωντας λοιπόν τα πατρικά μου προβλήματα, λέω ότι δεν ψάχνω έναν άντρα σαν τον πατέρα μου ούτε ποτέ έβλεπα τον πατέρα μου στους άλλους. Απλά ήθελα και θέλω/αναζητώ την συμπεριφορά που λάμβανα από τον πατέρα μου όταν ήμουν μικρή από έναν άντρα, το αντίθετο, από αυτό, το απορρύπτω συνειδητά πλέον. Το αντιστοιχο συμβαίνει στους άντρες με τις μανάδες. Τις καλημέρες μου! το 20% που έλεγα χθες.Και ήμουν και άτυχη γιατί έπεσα σε άντρα με το ίδιο όνομα με τον πατέρα μου όπως επίσης πάνω κάτω είχε την ίδια συμπεριφορά ή τέλος πάντων ότι του ζητούσα μου το πρόσφερε...Με Γάμησε! Άτιμε έρωτα!