5.1.2013 | 22:06
δε μπορω να κουμανταρω τη ζωη μου...
αισθανομαι ο,τι κανω τη μια βλακεια μετα την αλλη παντου.Δρω παρορμητικα πολλες φορες και λεω πραγματα που μετα τα κανω μονο και μονο επειδη τα πα και αλλες φορες μετανιωνω που δε βγηκα η που ειπα κατι που αισθανομαι σε καποιον που ισως δεν επρεπε .Ειμαι τελοιφοιτος σε σχολη που δε μπορω ο,τι μου αρεσει τρελα και δε ξερω ακριβως τι θελω να κανω μετα. εχω πωρωθει να βγαλω καλο βαθμο για να χω καλο μεταπτυχιακο με υποτροφια και απο την αλλην παρεες πολλες δε μπορω να πω ο,τι ειχα αλλα και με το 1 μ κολληταρι δε τα λεμε πια καλα γιατι αυτος παει απο μεθυσι σε μεθυσι και απο γκομενα σε γκομενα σερνοντας απο πισω του 2 νεες δε την παλευω μαζι τους οι κοπελιες απλως υπαρχουν για να βγαινουν εξω εχοντας μια συμπεριφορα που δε μου αρεσει καθολου. επηρεαζομαι ευκολα μερικες φορες και εχω καταντησει λυπημενος κατι που φαινεται εξαλλου σε αυτους που με ξερουν.νιωθω οτι εχω αφησει αρκετη ζωη να κυλησει χωρις να τη χαρω οσο θα μπορουσα μα αυτο που με στεναχωρει περισσοτερο ειναι οτι νιωθω μονος μου και χωρις ακριβη προσανατολισμο βαζοντας τον εαυτο μου συνεχεια σε διλληματα βρισκοντας τον η καθε μερα δυσαρεστημενο. προσπαθω να επανενωθω δειλα δειλα με παιδια που παλια καναμε αρκετη παρεα αλλα κοψαμε ετσι χωρις λογο επειδη ο ενας δεν επαιρνε τον αλλον τηλ.και να βρω καμια κοπελα παλι και πανω απο ολα αυτα η εξεταστικη αρχιζει.