ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα..είμαι 21 χρονων.Στα 17 γνώρισα τον πρώτο μου ερωτα..ειχα κάνει και άλλες σχέσεις,μη φανταστείτε..ανούσιες όμως.Αυτος όμως ήταν κάτι το διαφορετικό.Είμασταν μαζί δυο χρόνια σχεδόν..δυο όμορφα χρόνια η σχεδόν όμορφα πρωτου ξεκινήσουν οι τσακωμοί και η πίεση που του ασκούσα χωρίς να καταλάβω ότι τον έπνιγα..ειχαμε κάνει και οι δυο τους φίλους μας πέρα..τεραστια και συνηθισμένη βλακεια αλλα ήμουν για πρώτη φορα ερωτευμένη και ήθελα αυτό που ένιωθα να το ζήσω μαζί του,μόνο μαζί του!τέλος πάντων με χώρισε γιατί λέει ήθελε την ελευθερία του.με αγαπούσε και ήταν ερωτευμένος αλλα προτιμούσε να με αφήσει τότε που ένιωθε όλα αυτά παρα να ερχόταν μια μέρα που να είμασταν μαζί και να μην ένιωθε τίποτα.Εγω ήμουν σε μαύρο χάλι έκανα πολλές προσπάθειες να του αλλάξω γνώμη αλλα χωρίς κανένα αποτέλεσμα..εκανα τρελα πράγματα..ψεύτικα προφίλ σε Facebook,twitter και δε συμμαζεύεται..αρρωστημενα.Ηθελα να δω τι κάνει πως περνάει αφού είχαμε κόψει κάθε επικοινωνία..περσυ το καλοκαίρι βρεθήκαμε μετά από δικά μου παρακάλια και καταλήξαμε αγκαλιά να λέμε πως ακόμα αγαπάμε ο ένας τον άλλον χωρίς καμία συνέχεια όμως,ξέρω σας φαίνεται αστείο και τρελο.ομως εδώ και 8 μήνες έχω ξεκινήσει μια καινούργια σχέση χωρίς καλά καλά να ξέρω αν την θέλω..εχω από την αρχή αμφιβολίες..με αγαπάει και κάνει σαν τρελος για μένα..θελω να νιώσω πράγματα για αυτόν..αξιζει να τον ερωτευτώ..ΑΥΤΟΣ το αξιζει αλλα πάντα με κρατάει κάτι πίσω.φταίνε πολλά για αυτό.σκέφτομαι ακόμα τον πρώην μου..στο μυαλό μου δεν τον έχω σαν έναν απλό πρώην αλλα σαν το πρώτο μεγάλο μου έρωτα που ποτε δε θα μπορέσω να ξεπεράσω.ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα είναι ότι είναι η καινούργια μου σχέση είναι εξ αποστάσεως.βλεπόμαστε μια φορα την εβδομάδα..αλλου εγώ αλλου αυτός..δεν το αντέχω..δε μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να αισθανθεί πράγματα..πιστεύω πως δεν έχω μέλλον μαζί του..ποτε δε θα ήθελα τέτοια σχέση.όποτε έχω την ανάγκη να είμαι μαζί του δεν τον έχω.τα έχω συζητήσει μαζί του και μου λέει πως θα φτιάξουν τα πράγματα.ειμαι τόσο μπερδεμένη..δε θέλω να μείνω στάσιμη,θέλω να προχωρήσω μπροστά να "ξεχάσω" αλλα υπάρχουν πραγματικά πολλά εμπόδια.παντα σε κάποιο μέρος του μυαλού μου είναι ο πρώην μου.έχω συμβιβαστεί με την ιδέα ότι πάντα με κάποιο τρόπο θα υπάρχει στη ζωή μου και ας μην υπάρχει.θέλω να δώσω την ευκαιρία στον εαυτό να ερωτευτει ξανά ειδικά τώρα που είμαι με έναν άνθρωπο που με νοιάζεται τόσο αλλα συνεχώς κάτι με κρατάει πίσω με όλα είμαι αρνητική..δε ξέρω πραγματικά πως πρέπει να ενεργήσω..ευχαριστώ εκ των προτέρων..ελπίζω να μη σας μπέρδεψα πολύ!!