3.2.2015 | 14:31
Δεν έχεις ιδέα...
...τι μου στοιχίζουν αυτές οι στιγμές που μιλάμε...Πρέπει πάντα,εγώ να βρώ το κουράγιο να σε πάρω...Εγώ να βρώ τη δύναμη να σ'ακούσω για άλλη μια φορά,να μου λες ότι δεν νιώθεις πια το ίδιο...Να προσπαθώ να κρατήσω αυτή την επικοινωνία μερικά λεπτά παραπάνω και να εισπράττω την αιώνια δικαιολογία:"ότι έχεις τόσα πολλά να κάνεις που δεν υπάρχει χρόνος"...Ποτέ δεν είχες πολύ χρόνο για μένα, πόσο μάλλον τώρα που είμαι κάτι σαν ξένος πια για εσένα!!!Αν μπορούσα έστω για μια φορά, θα ήθελα να σε κάνω να βιώσεις αυτόν τον ΑΠΟΛΥΤΟ πόνο που μου προκαλείς...Να νιώσεις μικρή κι ασήμαντη,μπροστά στον κυνισμό,στην αλαζονεία και στην πλήρη αδιαφορία κάποιου,που μέχρι πρότεινος "χτυπιόταν" ότι σε σ'αγαπάει παράφορα!!!Κι ύστερα,ίσως να μάθεις τι σημαίνει ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ (παρόλα αυτά), με όλη τη δύναμη της ψυχής σου.-