Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Άντε ακόμη μια φορά.
Η αδυναμία να συνάψεις κοινωνικές σχέσεις είναι μία δεγιοτητα που μαθαινεται σε μικρή ηλικία.
Η αδυναμία ως ενήλικος να παρατηρήσεις και να αντιγράψεις τι κάνουν οι άλλοι ανθρωποι στο επίπεδο κοινωνικότητας σημαίνει εσωτερικά, προσωπικά προβλήματα, που καλύτερα να λυθουν το συντομότερο δυνατό με βοήθεια ψυχολόγου.
Ακόμα μια φορά λοιπόν να πω κι εγώ, ότι όπως στα περισσότερα, έτσι κι εδώ παίζει σημαντικό ρόλο ο παράγοντας τύχη-συγκυρίες. Πώς τόσο εύκολα συμπεραίνετε ότι ο άλλος θέλει βοήθεια απο ψυχολόγο, δεν το καταλαβαίνω. Ούτε χρειάζεται να αντιγράφει συμπεριφορές, τι νόημα έχει να είναι ψεύτικος; Και επειδή έχω βρεθεί στη θέση του εξ, εμένα δε με βοήθησε κανένας ψυχολόγος να βρω φίλους, αλλά το γεγονός ότι άλλαξα πόλη.
Ο φίλος του φίλου μου είναι και αυτός φίλος, λένε. Ο φίλος σου που βλέπεις ανά δεκαήμερο δεν έχει ούτε αυτός άλλους φίλους να σου γνωρίσει ; Δεν βγαίνετε με αυτόν για καφέ ή για ποτό ; Όταν βγείτε, φροντίστε να πηγαίνετε μαζί σε μέρη που συχνάζουν άτομα της ίδιας πάνω κάτω ηλικίας και να πιάνετε κουβέντα. Ακόμα και στο ξεκάρφωτο.
