ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.10.2018 | 23:18

δεν έχω μάθει δυστυχώς να μην ανήκω...

...μια στο βοσκό και μια στο λύκο. Αυτό που λέει το τραγούδι ζω ακριβώς. Παντρεύτηκα...έναν άντρα που με αγαπάει αλλά γκρινιάζει όλη τη μέρα. Μου βάζει τις φωνές για το πιο απλό πράγμα (πχ επειδή έκλεισα το παράθυρο και ζεστάθηκε). Τον αγαπάω κι εγώ...μα τώρα που περιμένω το παιδί του κάνω κακές σκέψεις. Αν φωνάζει σε μένα μπορώ να κάνω υπομονή, αν το κάνει όμως στο παιδί μου δε θα το αντέξω. Κι όλα αυτά γιατί; Επειδή δεν είχα το θάρρος να ζήσω μόνη. Να πω στους γονείς μου πως δε θα παντρευτώ ποτέ. Γιατί πάντα εξαρτιόμουν από αυτούς, συναισθηματικά όχι οικονομικά. Και φοβάμαι να μείνω μόνη. Φοβάμαι γενικά τα πάντα. Ακόμα και να αλλάξω πάροχο κινητής τηλεφωνίας. Δε μπορώ να κάνω τίποτα μόνη μου. Μόνο να πηγαίνω στη δουλειά και να γυρνάω κι αυτό με φόβο.Ντρεπομαι να το πω και στις φίλες μου, έχουν πια κι αυτές τις οικογένειές τους...Άρε μαμά...εσύ το έκανες για να με προστατέψεις, το ξέρω. όμως μεγάλωσες ένα πρόβατο τελικά, που για να σου κάνει το χατίρι, έπεσε στο λύκο. Άρε μαμά, όποιον ήθελα θα είχα αρκεί να πίστευα λίγο στον εαυτό μου.Τώρα πιστεύω όσα μου λέει αυτός. Μου λέει ότι έχω σπάσει στο πρόσωπο, μου λέει ότι έχω ψωμάκια και κυτταρίτιδα μέχρι και στη γάμπα. Μετά με αγκαλιάζει και μου λέει: "μη στενοχωριέσαι κι εγώ είμαι καραφλός αλλά δε με πειράζει αν μου το πεις". κι όμως τον άκουσα μια μέρα που έλεγε στους φίλους του: "και σε ένα μοντέλο αν του λες κάθε μέρα ότι είναι άσχημο στο τέλος θα το πιστέψει"Άρε μαμά, δε θα το μάθεις ποτέ. Θα με βλέπεις με τον άντρα μου και το παιδί μου και θα θεωρείς ότι είμαι ευτυχισμένη. Και μάλλον κι αυτοί τα ίδια θα πιστεύουν. κι όμως μαμά...είμαι έγκυος και κλαίω, δε ξέρω καν αν ήθελα παιδί. Έχω εγκλωβιστεί σε αυτό που ήθελες να κάνω. Μακάρι να μπορούσα να σου γυρίσω την πλάτη. ..ΥΓ προς τις 35 άρες που είναι έτοιμες να κάνουν το ίδιο λάθος: Μη το κάνετε!
2
 
 
 
 
σχόλια
Να σου πω καλά να πάθεις??? Ακούγεται σαν κακία αλλά δεν είναι..... Δικιά σου ζωή είναι ούτε των γονιών ούτε των φίλων...... Αυτά παθαίνεις αν έχεις σαν μότο τι θα πει ο κόσμος και είμαι 35 και πρέπει να κάνω οικογένεια καλή τύχη.....
Μας δουλεύεις 35 χρόνων γυναίκα εσύ δεν επέλεξες τον άντρα σου...οι γονείς σου , σου υποδεικνύουν τι να κάνεις; Είναι σοβαροι λόγοι περί εμφάνισης όπως περιγραφής...; Η ουσία είναι να υπάρχει αλληλοσεβασμός και αλληλοεκτιμηση...Αν δεν υπάρχουν τα αυτονόητα... είναι ευθύνη σου να φέρεις το παιδί σου στον κόσμο σε μια σχέση που δεν υπάρχει αγάπη...
Scroll to top icon