ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 2 χρόνια περίπου είχα αποκαλύψει ψέματα και πράγματα που είχα κρύψει από την σχέση μου.. Μετά από αυτό μου είχαν κολλήσει κάτι πράγματα στο μυαλό και γενικά έγινα χάλια ψυχολογικά έκλαιγα του Μίλαγα και έκλαιγα του έλεγα ότι δεν ξέρω αν τον αγαπάω ότι δεν τον αγαπάω ότι δεν αγαπάω κανέναν και γενικά μια φάση πολύ περίεργη..ένιωθα άσχημα του έλεγα ότι όλον αυτόν τον καιρό μαζί με εκείνον κορόιδευα και τον εαυτό μου και πως δεν νιώθω τίποτα και πως δεν νομίζω ότι θα με νοιαξει κάτι πάρα πολύ ένιωθα σαν κενό..προσπαθούσε να καταλάβει να με στηρίξει μιλάγαμε με άκουγε ενώ του έλεγα όλα αυτά και έκλαιγα και τότε λίγο μετά χωρίσαμε.. Μετά τα ξανά βρήκαμε και χωρίσαμε ενώ νομίζω ήμουν καλύτερα από όλο αυτό αλλά και πάλι ένιωθα περίεργα γενικά άλλοτε δεν είχα γενικά τόσο όρεξη αλλά στεναχωρεθηκα όταν χωρίσαμε δεν ήθελα και τώρα έχουν γίνει πολλά.. Ήθελα να τα ξανά βρούμε και του το χω πει αλλά σκέφτομαι ότι είμαι εγωίστρια και ότι ίσως θέλω να το κάνω και επειδή θα είναι κάτι δύσκολο και μου μπήκαν σκέψεις πάλι αρνητικές και φοβάμαι πως θα γίνω πάλι χάλια όπως είχα γίνει..τον αγαπάω; δεν τον αγαπάω; μόνο εγωισμός ήταν πάντα; αφού έλεγα ότι τον θέλω και ότι τον αγαπαω γιατί έχω κάνει πράγματα για να τραβήξω την προσοχή του; άρα προσπαθώ να τον χειραγωγησω,δεν είναι αγάπη αυτό..ισως νιώθω έτσι όταν τα σκέφτομαι επειδή μπορεί να ισχύουν αλλά άμα δεν ισχύουν γιατί τα σκέφτομαι; δεν αντέχω άλλο να περάσω πάλι το ίδιο.. Δεν μπορώ να αγαπήσω; τους κοροϊδεύω όλους;