ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειναι ο χαρακτηρας μου τετοιος , να ποναω και να μην φαινεται, να αγχωνομαι και να μην φαινεται, να ειμαι χαλια και να μην φαινεται. το πρόβλημα ειναι ότι οι δικοι μου ανθρωποι αυτο το περνουν σαν δεδομενο απόδειξης ότι όλα στην δική μου ζωή ειναι εντάξει, δεν εχω προβλήματα, δεν εχω φοβους δεν εχω πιέσεις. το χειροτερο ειναι οτι την στγμη που ξεσπουν πάνω μου τα δικά τους , το βάρος των δικών μου προβλημάτων που βαραίνει εμένα είναι ηδη πολλαπλάσιο συγκριτικά με τα δικά τους προβλήματα.δηλαδή θα ηθελα πολύ να πω σε τρεις ανθρωπους που εχω καθημερινα στην ζωή μου, "γλυκιά μου ας ανταλλαξουμε μια μερα ζωές να ξεκουραστω", μακάρι να γινοταν αυτό, για να καταλάβει πολύς κόσμος ότι δεν εχει ουσιαστικά κάνενα σοβαρό πρόβλημα να αντιμετωπίσει, απλά αρέσκεται να κυνηγάει την ουρά του, για να νομίζει οτι διεκπεραιώνει κάτι βαρυσήμαντο.