ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.12.2016 | 20:23

Δεν είμαι τόσο σπουδαίος όσο νομίζεις

Η κατάσταση μας έχει ιστορικό βάθος 2 ετών.Το Νοεβρη του '14 γνωριστηκαμε στο ένα εργαστήριο.Μιλουμε από τότε συνεχώς και όλα έδειχναν ότι η χημεία μεταξύ μας ήταν τόσο ισχυρή που φάνταζε αδύνατον το να μην υπάρξει κάτι σπουδαίο.Και όμως μία βλακεία μου προκάλεσε την θύελλα των επιπτωσεων του εγωισμου σου.Και ποια ήταν η βλακεία μου? Ηταν η ακύρωση του πρώτο ραντεβού μας εκ μέρους μου λόγω της καταρρακτώδους βροχής την εν λόγω μέρα.Αντι λοιπόν να ε προσκαλεσω σπίτι πχ ,στο ακυρωσα κάτι που εσύ το εξελαβες είτε ως αλαζονική - υπεροπτική στάση είτε ως στάση ενος ακόμη καληνυχτάκια.Δεν κατάλαβα ποτέ πως το είδε όλο αυτό πάντως το δεδομένο ήταν ότι μου ακυρωσες όλα τα επόμενα.Και κάπου εκεί τελειωσε η οιαδήποτε επικοινωνία μας,μεχρι να φτάσουμε στο καλοκαίρι του 16.Μια μέρα που κόλλησε ιό το fb μου στάθηκε αφορμή να μιλήσουμε μετά από ένα μύνημα που ποτέ δεν έστειλα εγώ-να ναι καλά ο ιός.Μιλησαμε λοιπον εκεί για λίγες μέρες και θυμηθηκαμε τα παλιά.Ομως δε σου πα να βγούμε γιατί είχα πολλές ανασφάλειες προσωπικές -οτι αν βγαιναμε θα τα σκατωνα.Ετσι πέρασαν κάποιοι μήνες και άρχισε ξανά η σχολή.Καποια μερα έτυχε να φάμε μαζί στην εστία .Θυμάμαι τον ενθουσιασμό ζωγραφισμένο στο πρόσωπο σου.Τα ματια σου έβλεπαν μία καλή εκδοχή του εαυτού μου.Μια εκδοχή που όμως δεν μπορώ να διατηρήσω.Γιατι μπορώ να σε εντυπωσιασω στο πλαίσιο φευγαλέων στιγμών στο πανεπιστήμιο,ομως οι περιοριστικές πεποιθήσεις μου δεν μου επιτρέπουν να σου προτείνω α βγούμε.Οσο κ αν το θες και το θέλω ,ο φόβος πιθανού ξενερωματος σου με διαλύει.Οσο και αν σε φλερταρω στα διαλείμματα και ανταποκρινεσαι επιτυχώς ή το αντίστροφο ,μέσα μου φοβάμαι.Θεωρω ότι θα αποδειχθω λίγος.Οχι επειδή είμαι-αλλωστε τι πα να πει εισαι ή δεν εισαι κάτι έφοσον δεν ξέρουμε το μέλλον - αλλά επειδή συνηθησα το δρομο της δειλίας
11
 
 
 
 
σχόλια
Έισαι ο τύπος του μαθητη που αν δεν είναι βέβαιος ότι θα πάρει 20 δεν πάει να γράψει. Η ζωή όμως δεν είναι διαγωνισμα και, ναι, θα περάσεις μέσα από χλαπάτσες, αν θες να τη ζήσεις.
Μάλιστα, για να καταλάβω, τόση "μαυρίλα" και θλίψη για ένα χαζο-κοριτσάκι?Που φέρθηκε σαν μουλάρα γιατί εσύ δεν βγήκες έξω με καταρρακτώδη βροχή, διακινδυνεύοντας γρίπη - πνευμονία ή το να γίνεις "παπί" απ' τη βροχή? Και δεν είναι ότι καλύτερο να πηγαίνεις σε πρώτο ραντεβού μούσκεμα, εμένα τουλάχιστον πάντα μου χαλάει η διάθεση για ο,τιδήποτε όταν βραχώ πολύ.Αν το εξέλαβε είτε ως αλαζονική - υπεροπτική στάση είτε ως στάση ενος ακόμη καληνυχτάκια, μεγάλη βλακεία της, κατ' αρχάς γιατί δεν βγήκατε καν έξω - για να πω ότι έμεινες στην καληνύχτα - και δεύτερον η μπόρα είναι πολύ σοβαρή αιτία για να ακυρώσεις κάτι, αν δεν έχεις αυτοκίνητο για να κυκλοφορήσεις (υποθέτω δεν έχεις). Όφειλε να σου δώσει μια δεύτερη ευκαιρία.Οκ, δε σκέφτηκες να της προτείνεις να βρεθείτε σε κάποιο σπίτι, εκείνη δε το σκέφτηκε? Έπρεπε να πας να τη βρεις μες την μπορά για να αποδείξεις τί? Ότι είσαι... σκληραγωγημένος?Και αντί μετά από τόσο καιρό να σου ζητήσει και συγνώμη που φέρθηκε σαν "σπαστικό", να κάνει μια προσπάθεια να σε προσεγγίσει αυτή αφού την πρώτη φορά φέρθηκε χειρότερα και από... δε ξέρω καν με τί να την συγκρίνω, τέτοιες ανοησίες δεν κάναμε ούτε στα 6, ούτε στα 16..φοβάσαι κι από πάνω.. τί? μην ξαναπιάσει βροχή? ε πάρε ένα ταξί και πήγαινε να την βρεις αυτή τη φορά..Μερικοί είστε άξιοι της μοίρας σας..
Εννοείται ότι είμαστε άξιοι της μοίρας μας.Ισως φοβάμαι τις επερχόμενες "κακές "στιγμές μου.Στιγμες αμηχανίας ή άγχους ή ανεπιτυχούς αστείου μου...Έχω "σηκώσει" και το θέμα στον σθενο φιλικό κύκλο μου και μία επερχόμενη απόρριψη -οχι στη πρόταση μου για ραντεβού αλλά στην πιθανή μετά την απομυθοποίηση φάση - θα με ρίξει.Απο τη άλλη βλέπω να μου συμβαίνει το γνωστό"analisis -paralisis" . Κλείνοντας,νιωθω πολύ ηλιθιος από μία άποψη που δε στελνω τη στιγμή που μου έχει δείξει ξεκάθαρο ενδιαφέρον.Αυτη και οι φίλες της βέβαια βλεπω ότι νομίζουν ότι παίζω με άλλες και δεν στελνω.Ελα που όμως δεν ισχύει.
Γιατί κάνουμε τα εύκολα δύσκολα εμείς οι άνθρωποι..;ζήτησε της να βγειτε αφού το θες.αν πει όχι λες οτι έκανες την προσπαθεια σου και είσαι οκ με την συνείδηση σου,τίποτα το τρομερο.αν όμως πει ναι..;καλυτερα να το ρισκαρεις παρα να μείνεις με το ερώτημα "τι θα γινόταν αν.."
Ξέρεις κάτι,ναι θα πει.Απλα επειδή πήρα έπαινο στη σχολή ως ο καλύτερος του έτους & επειδή φλερταρω νε διαφορες στη σχολή (πολλες φορές μπροστά της )ίσως τσίμπησε αρκετά.Γενικως έχω μεγάλη πέραση στη σχολη και ως προσωπικότητα αλλα και ως εξωτερική εμφάνιση.Ομως αλλού ειναι το θέμα.Νομιζω ότι είμαι λίγος ή έτσι θα αποδειχθω.Αυτο που φοβάμαι δεν είναι το ενδεχόμενο απόρριψης-σκεφτομαι σαν να είμαι ήδη εκεί - αλλά τι ότι θα αγχωθω ή θα χάσω το χιούμορ μου ή δεν θα βρω το θάρρος να ειμαι όπως θα θελα (σε λογικά πλαίσια) .
Φιλέ μου απεγκλωβισου απ'την τελειότητα σου (δεν το λέω ειρωνικά) γτ σου δημιουργεί ανασφάλειες. Οι τέλειοι άνθρωποι δεν είναι αληθινοί κ οι αληθινοί άνθρωποι δεν είναι τέλειοι.Πραγματικα δεν έγινε τίποτα κ να αγχωθεις η να μη παει το πράγμα όπως θες.γτ να μην σκεφτεσαι όμως οτι θα παει όπως θες;να είσαι αληθινός κ αυθόρμητος κ όχι αψεγαδιαστος κ όλα τα υπολοιπα θα κυλησουν μόνα τους
Φίλε, Ξύπνα. Πόσο είσαι και συνήθισες τον δρόμο της δειλίας; Είσαι πολύ μικρός και δικαιολογείται έως ένα βαθμό να σκέφτεσαι ανόητα. Αλλά από την άλλη δεν θα ζεις για πάντα για να έχεις την σιγουριά του αύριο ότι θ΄αλλάξεις.
Μικρέ, Δεν έχω τις απαντήσεις σου. Μπορείς να περάσεις ολόκληρη ζωή κατηγορώντας σε για δειλία και να παραμείνεις αψεγάδιαστος. Από μένα δεν υπάρχει θέμα. Εσύ ξέρεις καλύτερα. Καλό σου βράδυ.
Scroll to top icon