16.7.2019 | 01:58
δεν ειναι μια αστεια εξομολογηση..
πολυ θα ηθελα να ειναι.. Προσπαθω να παλεψω με αυτο που περασα.. προσπαθω να το ξεχασω.. θα γινει καποια μερα το ξερω αλλα ειναι δυσκολο.. να κρυβομαι απο ανθρωπους που αγαπω κι εκτιμω γιατι αναμεσα τους ειναι αυτος.. το τερας.. που τοσο φοβαμαι.. ο ανθρωπος που εκανε κολαση τη ζωη μου για μηνες.. καποιοι μπορει να το θεωρουν αστειο.. αλλωστε ο νομος δεν ειναι ξεκαθαρος σε θεματα παρενοχλησης, καποιοι αδιαφορο, ομως για μενα ειναι τρομακτικα δυσκολο.. δε μισω τους αντρες, δε μισω κανεναν, δε μ αρεσει το μισος, αλλωστε η παρενοχληση οσο αστειο κι αν ακουγεται μπορει να συμβει σε ολα τα φυλα, τις ηλικιες, τις συνθηκες.. απλα θελω να περασει επιτελους, να σταματησουν οι εφιαλτες, να μπορεσω να νιωσω ξανα ελευθερη.. απλα ευχομαι να μη πειραξει ποτε ξανα αλλη κοπελα.. και να περασει.. μακαρι να μπορουσα να μοιραστω τη χαρα μου για σημερα και οσα θελω να μοιραστω.. να τους πω οτι δεν εχω χαθει γιατι ειμαι περιεργη η σνομπ αλλα επειδη φοβαμαι αυτον τον ανθρωπο.. μακαρι κανενας αλλος ανθρωπος να μη τον φοβηθει.. κι ολοι να εχουμε τη δυναμη να ανταπεξερχομαστε σε οτι μας ερχεται..