ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Mη μασάς μωρέ!
Είσαι ΜΟΝΟ τριανταπέντε.
Όπως το λέω.ΜΟΝΟ.

"επιτυχημένες μανάδες με παιδιά" τ λε ρ παιδί μου ! τόση επιτυχία δεν τη χωρα ο γαλαξίας Πφφφφ

Νιώθεις ενοχή ίσως κ ντροπή για την τωρινή σου κατάσταση. Αυτό δεν βοηθάει κάπου. Πλήρης αποδοχή για το πώς έχουν τα πράγματα..Αυτό μπόρεσες ως τώρα ,πάει τελειωσε. Από τώρα και πέρα κάνε στη καθημερινότητα σου βήματα προς την κατεύθυνση που θες. Μόνο το τώρα έχει σημασία κ τίποτα άλλο.

Πόσο στεναχωριέμαι όταν βλέπω ανθρώπους να το λένε αυτό το πάει έφυγε η ζωή,είσαι μόλις 35 χρόνων όλοι μας έχουμε κάνει λάθη σε αυτή τη ζωή.Μακαρι να μπορούσα να κάνω μια αγκαλιά κάθε γυναίκα που έχω και μια αδυναμία σε αυτό το φύλο που νοιώθει άσχημα και να την κάνω έστω λίγο να χαμογελασει το χειλάκι της.Δεν έφυγε η ζωή καθόλου να είσαι αισιόδοξη και ανοιχτή σε κάθε τι καινούργιο σου παρουσιάζεται.Πολλα φιλιά από τα νότια προάστια της Αθήνας🌹

Τα έχω γράψει και τα γράφω πολλές φορές και έχω κουραστεί. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει κάποια να νιώθει αποτυχημένη επειδή δεν έχει βρει άντρα και δεν έχει τεκνοποιήσει; Δηλαδή η επιτυχία μιας γυναίκας είναι μόνο αυτό; Αν έχει βρει όντως μέσα στη σαπίλα που κυκλοφορεί, ναι τότε είναι εν μέρει πετυχημένη. Γιατί να περιμένουμε κάποιον άντρα να μας κάνει ευτυχισμένες και να πάρουμε αξία; Για πού και ποιον; Για τη κοινωνία; Για να τρίψουμε και εμείς στη μούρη στις συμμαθήτριες και στις γειτόνισσες ότι βρήκαμε γαμπρό; Καταλαβαίνω την ανάγκη να θέλεις σύντροφο και δεν μιλώ εκ του ασφαλούς. Είμαι χρόνια μόνη. Κατανοώ τη μοναξιά που γίνεται ώρες ώρες βαρίδι, καταλαβαίνω ΠΟΛΥ την επιθυμία της συντροφικότητας που λείπει, αλλά γιατί να καταρρακωνόμαστε περισσότερο; Γιατί να λέμε πως πέρασαν τα χρόνια λες και είμαστε ενενήντα ετών; Ναι η στεναχώρια ας είναι επιτέλους σε κάποια όρια! Το ξέρεις ότι το ψυχικό σου μαράζι αντικατοπτρίζεται στο δέρμα σου και στο πρόσωπό σου; Δεν έχεις κάποιο χόμπι; Δεν εργάζεσαι; Ξέρεις πόσα προβλήματα έχω προσωπικά που δεν έχω στηρίγματα; Πάρα μόνο μία ταλαιπωρημένη μητέρα στη ζωή και ο Θεός να της δίνει υγεία! Είμαι 37 και φαίνομαι μικρότερη και μου κόβουν χρόνια. Ξέρεις γιατί; Εκτός το ότι μπορεί να είναι κληρονομικό, βάζω κάποια όρια μέσα μου πλέον και λέω ένα ΣΤΟΠ! Ως εκεί θα κλάψεις. Τώρα θα περιποιείσαι εσένα όσο μπορείς, τόσο στο σώμα όσο και στη ψυχή. Το μαράζι δεν βγάζει πουθενά, παρά μόνο να ξεσπάσεις όταν το αισθάνεσαι. Το συνεχές όμως δεν είναι υγιές. Παρατηρώ πως πολλοί έχουν την έλλειψη συντρόφου ως θέμα μέσα τους. Μη ξεχνάμε πως και οι εποχές είναι δύσκολες. Δεν ξέρω άλλο τι να πω παρά μόνο πως σε κατανοώ, αλλά πρέπει να ελαττώσεις τη θλίψη σου και να ανθίσεις με άλλα πράματα. Το αν θα έρθει κάτι σύντομα ή όχι, δεν το γνωρίζω ούτε για μένα. Έχεις όμως τώρα μόνο εσένα και πρέπει να σε αγαπήσεις όσο και αν νιώθεις αδικημένη και θλιμμένη με αυτή την έλλειψη.

Νταξ δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Αρκεί να μην το ρίξεις πάλι στο διάβασμα και στις σχολές κλπ, οκ φτάνει...Καλά τα πτυχία αλλά η ζωή δεν είναι μόνο αυτό.
Κοίτα τον εαυτό σου και προσπάθησε να γνωρίσεις νέα άτομα, να κοινωνικοποιηθείς κλπ.

Καλά και εσύ από σχολή σε σχολή πήγαινες?...