πολλοί ανθρωποι ποναν και νιώθουν παρατημενοι και αδικημένοι .................. και εγω το νιωθω αυτο δε είναι έγκλημα πιστευω ................... κακός που αυτη όπως κι εγω καθόμαστε κι ζαλίζουμε άλλους για αυτα που νιώθουμε .............. οι άλ λοι δεν μπορουν να το νιώσουν όσο κι αν το πρ οσπαθουν .................... μπορεί να μην ειν ολοι οι ανμθρωποι εχθροι μας μα πονούμε κι τα βλεπουμε άσχημα ολα ................. δε ειναι όλος ο κόσμος κακός μα οταν έχεις πληγές προσπαθείς να τις επουλώσεις ...............
15.11.2019 | 14:34
Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ.
Έχω μια φίλη που η συμπεριφορά της με προβληματίζει ιδιαίτερα. Όταν την είχα πρωτογνώρισει στη σχολή φαινόταν απίστευτος άνθρωπος μέσα σε όλα και γεμάτη ζωή. Με προσέγγισε και σταδιακά κάναμε παρέα. Σταδιακά, κατά τη διάρκεια ενός χρόνου δηλαδή,είδα ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο. Στην αρχή δεν το είχα παρατηρήσει αλλά πάντα και το εννοώ καθημερινα επικοινωνεί μαζί μου για να παραπονεθεί η' για μου πει ότι κάποιος την αδίκησε. Υπάρχουν 3 σταθερά πρόσωπα για τα οποία παραπονιέται κάθε μέρα + όποιον βρει στην καθημερινότητα της. Δεν υπερβάλλω ούτε γιγάντωνω το θέμα. Θέλω με κάποιο τρόπο να της το δείξω ότι έχει αυτό το συγκεκριμένο μοτίβο αλλά οποία προσπάθεια έχω κάνει γυρνάει στο ότι φταίνε οι άλλοι. Με κουράζει όμως να γυρνάω ψόφιος το βράδυ και να με παίρνει τηλέφωνο να παραπονεθεί για ανθρώπους που δεν ξέρω και δεν μπορώ να έχω κιόλας άποψη, οπότε για να μην αδικήσω ούτε αυτούς κάθομαι απλά και τα ακούω χωρίς να πάρω θέση. Το δεύτερο με ανησυχεί πιο πολύ και είναι πρόσφατο. Μου στέλνει περίεργες ώρες 3-4 το πρωι κάτι περίεργα μνήματα "είμαι εντελώς μόνη σε αυτή τη ζωη", "Έχω συνηθίσει την μοναξιά σε αντίθεση με κάποιους ανθρωπους", "δεν εμπιστευομαι τους ανθρωπους", "στην αναγκη φαινεται ποιος νοιαζεται". Γιατί ανησυχω; Γιατί περιτριγυριζεται από ανθρώπους που την νοιάζονται (εξακριβωμένο 100%) και νιώθει ότι είναι μόνη της. Τι μπορώ να καν να την βοηθησω;
4
