ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό φαντάζομαι σου συμβαίνει επειδή κάθε φορά που θα μιλήσεις φοβάσαι ότι θα πεις βλακεία. Πρέπει να χαλαρώσεις. Για να σου λυθεί η γλώσσα πρέπει να είσαι σε επαφή με κόσμο συνεχώς. Δηλαδή να αντιμετωπίσεις το πρόβλημά σου μιλώντας συνεχώς. Πώς θα το πετύχεις; Να εργάζεσαι κάπου με εξυπηρέτηση πελατών . Εγώ είχα πρόβλημα να μιλάω με άντρες. Λύθηκε η γλώσσα εντελώς μετά.

Δε ξέρω τι ακριβώς πέρασες αλλά γράφεις "λεκτικό τραύμα" και όχι κάτι που να παραπέμπει σε bullying, οπότε αποκλείω ψυχολογικούς παράγοντες και υποθέτω (με όλο το ρίσκο του να πέφτω έξω) οτί είχες κάποιο πρόβλημα στην ομιλία (δυσλεξία, τσεύδισμα, τραυλισμός ή κάτι άλλο) και από την ανασφάλεια που σου δημιούργησε αυτό, φοβάσαι μη σε ειρωνευτεί ή κοροϊδέψει κάποιος/α άμα σε ακούσει. Άμα εκεί που μένεις έχει κάποιον ερασιτεχνικό σύλλογο θεάτρου ή τίποτα σε στυλ "λέσχη ανάγνωσης" πάνε γράψου, θα σε βοηθήσει πολύ επειδή όσο περισσότερο θα μιλάς σε ένα κοινό, όσο περισσότερο θα εκτίθεσαι, τόσο περισσότερη άνεση και αυτοπεποίθηση θα αποκτάα. Άμα δεν έχεις τίποτα από τα 2, δοκίμασε να μιλάς πολύ τηλεφωνικά ή από κοντά με κάποιον/α φίλο/η σου ενώ είστε κάπου με κόσμο π.χ σε καφετέρια ή μέσα στα αστικά. Φαντάζομαι έχεις ήδη κοιτάξει σε λογοθεραπευτές οπότε δεν είναι το πρόβλημα λογικά στην ίδια την ομιλία αλλά στο πως εσύ νιώθεις όταν σε ακούνε. Μπορεί κάποτε να σου είπε κάποιο παιδί στο σχολείπ κάποια κακία, μπορεί να σε ειρωνεύτηκε. Μπορεί τότε εσύ να είχες ένα χ ψ πρόβλημα ομιλίας ή άρθρωσης το οποίο πολλαπλασιάστηκε επί χίλια όταν ένιωσες τη κοροϊδία. Όμως, το πόσο έμφαση δίνουμε (ή μάλλον, επιλέγουνε να δώσουμε) είναι στο χέρι μας. Εμένα π.χ με κορόϊδευαν επειδή έτρωγα γρήγορα το φαγητό, χωρίς κάποιο λόγο, γενικά τρώω βιαστικά. Δεν έδωσα καθόλου σημασία και μετά από λίγο σταμάτησαν να ασχολούνται. Δε πρέπει να αφήνεις κάποιον/α να έχει παραπάνω εξουσία στο μυαλ0 σου απ'όσο θέλεια εσύ να έχει. Σε επηρέασε προφανώς ψυχολογικά όλο αυτό που ενδεχομένως δέχτηκες αλλά άμα επεξεργάζεσαι πολύ κάτι πριν το πεις, δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό, ξέρεις πόσοι μιλάνε ασταμάτητα και από τα 10 που λένε ούτε τα 2 δεν είναι σχετικά με τη συζήτηση; Μη το βλέπεις αυτοκατηγορηματικά. Θα διορθωθεί μέσω της συζήτησης, όπως και το οτί κολλάς, είναι ανάλογα τπν συνομιλητή σου, αλλιώς να μιλάς με κάποιον που έχει όλη την καλή θέληση και υπομονή να σε αφήσει να διατυπώσεις την άποψή σου για κάτι με το πάσο σου, αλλιώς αν βιάζεται να πεις ό,τι έχεις να πεις έτσι ωστέ μετά να πει τα δικά του, κάτι το οποίο είναι τοξικό. Προσπάθησε να μη το μεγαλοποιείς και να μη το βλέπεις σαν ένα κουσούρι που σε κρατάει πίσω στη ζωή αλλά σαν μία πολύτιμη ευκαιρία να γίνεις καλύτερος/η σε κάτι. Μακάρι να έχετε θεατρικό σύλλογο εκεί που μένεις, θα σε βοηθήσει απίστευτα πολύ, και εγώ είχα κάτι θεματάκια με την ομιλία και εξαφανίστηκαν εντελώς. Όλα μέσα στο μυαλό είναι, αν όμως δεν σε αποδέχεται ο άλλος δεν έχει νόημα να πρέπει να μπεις στο τρυπάκι να αποδείξεις την αξία σου μπροστά του. Χαλαρά..

Ένας ειδικός θα ξέρει, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε e-διάγνωση.