ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 20 στα 21 και ακόμη να αποφασήσω τι θέλω να κάνω με την ζωή μου.... Καθόμουν 2 χρονια σπίτι χωρίς να κάνω τίποτα (μονο ένα proficiency στα αγγλικά πήρα) και τον Οκτώβρη που μας πέρασε ξεκίνησα να πηγαίνω σε ένα Δημόσιο ΙΕΚ σε μια ιδικότητα που δεν τρελένομαι, αλλά απο το να μην κάνω τίποτα,ήταν προτιμότερο. Δεν μου αρέσει καθόλου το διάβασμα..και έτσι τώρα τα βρίσκω κάπως σκούρα τα πράγματα..δεν είναι δύσκολα ... απλά εγώ βαριέμαι και νιώθω πως αν δεν κανω κάτι που μ'αρεσει 100% δεν έχει νόημα να διαβάζω από την στιγμή που συχαίνομαι το διαβασμα... οπότε σκέφτομαι να την παρατήσω.. απο την άλλη δεν ξέρω τι μου αρέσει .. το μόνο που θέλω είναι μία δουλειά χωρίς πολύ άγχος.... διότι υποφέρω από αυτό χωρίς καν να δουλεύω..οπότε φανταστήτε πως θα είμαι αν κάνω κάτι πολύ αγχοτικό...Επίσης δεν έχω δουλέψει ποτέ στην ζωή μου... έχω συνηθίσει απλά να κάθομαι χωρίς να ασχολούμαι με κάτι...νιώθω άχρηστη και πως δεν αξίζω τίποτα .. συχνά με πιάνει και κατάθλυψη και νιώθω πως τίποτα δεν έχει νόημα...νιώθω ότι είμαι ένα τίποτα... τέλος πάντων... για να μην πολυλογώ... Δεν ξέρω τι να κάνω .. δεν μπορώ πια να γίνομαι βάρος στους γονείς μου , που τα βγάζουν δύσκολα εις περας... μήπως θα ηταν καλύτερο να ψάξω για part time δουαλειά και ταυτόχρονα να ψάχνομαι στο τι μου αρέσει ?? ... αν και νιώθω πως έχω σπαταλίσει ήδη πολύ χρόνο και αυτό θα έπρεπε να το έχω κάνει αυτά τα χρόνια που πέρασαν...αυτό δηλαδή μου λένε και οι δικοί μου... αλλά δεν παλεύεται .. νιωθω πως δε μπορώ να ανταπεξέλθω ...και πως δεν έχω μέλλον.