ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ηθελα εδώ και καιρό να γράψω. Γράφω περισσότερο γιατί εχω αναγκη να ξελαφρωσω. Είμαι 17 χρονων , φέτος δίνω πανελλαδικές .Στην αρχή τα πήγαινα πολύ καλά. Πλεον εχω παρατήσει το διάβασμα μου , προσπαθώ να διαβάσω αλλά δε μπορω. Δεν υπάρχει στηριξη. Βασικά δεν είναι απλα πως δεν υπάρχει στήριξη ...μέρα με τη μέρα χάνω τον εαυτό μου. Ο πατέρας μου ηταν χρόνια στη φυλακη εχει περίπου δυο χρόνια που βγήκε. Βρήκε μια πολύ καλη δουλεια που του προσφέρει αρκετά αλλά τα λεφτά που μας έδινε δεν ξεπερνούσαν τα 20 ευρώ την βδομάδα. Αυτό όμως είναι το λιγοτερο. Είναι βίαιος. Εχει χτυπήσει την μητέρα μου πολλές φορες, οχι ενα απλο χαστουκι και τελος , την χτυπουσε σα να ηθελε να τη σκοτωσει , μια φορα της ειχε μαυρισει ολοκληρο το προσωπο, την εχει κυνηγησει με μαχαιρι.Αυτές τις μέρες που είναι σε εμας με βριζε με φτύνει και συνεχώς απειλεί πως θα με χτύπησει , σκοτώσει κτλ . Οτάν τα πραγματα ξεφεύγουν φεύγω απο το σπίτι για να παω στην αστυνομία , τελικά όμως ποτε δε πάω. Να πάμε στην αστυνομία δε γίνεται. Κανονικά μένει με την γιαγιά και τον παππού μου. Αυτοι μένουν στην επαρχια. Ο παππούς μου χρειάζεται να πηγαινει ανα 2-3 μέρες για αιμοκάθαρση αλλιως θα πεθάνει. Αυτός τον πηγαινει και τους βοηθάει σε διάφορα στο σπίτι ππυ μόνοι δε μπορούν να κάνουν. Για το οικονομικό δε το συζητώ καν , τα πραγματα είναι πολύ χαλιά. Οταν δεν είναι εδώ παλι τα πραγματα δεν είναι καλά. Ο αδελφος μου με βρίζει και μου φερεται σα σκουπιδι συνεχως. Η μητερα μου μερικες φορες πινει λογω ολων αυτων των καταστασεων ,την καταλαβαινω αλλα αυτο με κανεο να αισθανομαι χειροτερα. Οο φιλες μου δε με καταλαβαινουν που δεν εχω λεφτα και διαθεση ναβγαινω παντα οπως αυτες ,Θέλω απλα να ησυχασω..πρεπει οπωσδήποτε να περάσω σε μια αλλη πόλη να βρω μια δουλεια και να φύγω απο δω...Δε πρόκειται να το διαβάσει και κανεις , λογικό είναι τεράστιο ...απλα ένιωσα καλυτερα που το "μοιραστηκα" ...